Μπορείς να σκεφθείς κάτι άλλο πιο θεσπέσιο και πιο γλυκό από το άγγιγμα ενός μωρού; Η απαλότητα, η αγνότητα, η τέλεια ομορφιά του μωρού είναι πράγματι πολύ δελεαστική, συναρπαστική για όλους μας. Είναι κάτι στα μωρά που μας γοητεύει ολοκληρωτικά και δεν μας αφήνει το περιθώριο ν’ αντισταθούμε σ’ ένα άγγιγμα.
Στη φύση, τα ζώα γλείφουν και προετοιμάζουν τα νεογέννητα αμέσως μετά τη γέννησή τους. Το γλείψιμο των ζώων στοχεύει στο να διεγείρει τις γαστρεντερικές, αναπνευστικές και ουρογεννητικές λειτουργίες. Στα ζώα είναι απαραίτητο για ν’ αναπτυχθούν υγιώς. Οι μητέρες των ανθρώπων δεν γλείφουν τα νεογέννητα, αλλά αντίθετα υπομένουν επί 18ωρο συνήθως τους πόνους, που είναι ένας τύπος διέγερσης του δέρματος των βρεφών. Μετά τη γέννα οι μητέρες έχουν την ανάγκη να κρατήσουν, να φροντίσουν και ν’ αγγίξουν το μωρό τους.
Η μητρική στοργή και η φροντίδα του μωρού είναι εντελώς απαραίτητα για την επιβίωσή του. Το 1915 ο Dr. Herny Dwight Chapin ανέφερε πως στην Αμερική παιδιά με επαρκή διατροφή και καθαριότητα πέθαιναν ένα στα δύο σε ηλικία κάτω των δύο ετών. Η θνησιμότητα έφθανε το 100%. Κάτι που έλειπε από αυτά τα παιδιά ήταν το χάδι, πέθαιναν από την έλλειψη αγγίγματος. Τα παιδιά των ανθρώπων έχουν μεγάλη ανάγκη από στοργή, αγάπη και φροντίδα για να επιβιώσουν.
Εξίσου σημαντικό για την επιβίωση των μωρών είναι η ευεξία. Ένα μωρό γεννιέται με ισχυρή την ανάγκη να το κρατούν. Όλος ο εαυτός του, ολόκληρη η ύπαρξή του παρακαλεί για την αγκαλιά της μαμάς. Αυτό το κράτημα και το άγγιγμα είναι αυτό που του δίνει την αίσθηση πως ο κόσμος είναι ένας τόπος ασφαλής, όπου αυτό αξίζει τον κόπο και μπορεί να τον εμπιστεύεται. Τα μωρά έχουν την ανάγκη ν’ αγγίζουν την επιδερμίδα. Μια κουβέρτα ή ένα αρκουδάκι δεν είναι επαρκή υποκατάστατα. Τα μωρά χρειάζονται συνεχή επαφή, είναι ζωτικής σημασίας γι’ αυτά.
Δεν κακομαθαίνει ένα μωρό, όπως συνηθίζουν να λένε, με την αγκαλιά, στην πραγματικότητα όσο περισσότερο κρατάμε το μωρό τόσο το καλύτερο. Η καθηγήτρια της Ψυχολογίας Mary D. Salter Ainsworth, Ph.D. στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια ηγήθηκε μελέτης με 26 μωρά και τις μητέρες τους.
Ύστερα από μελέτες ενός χρόνου, ανακάλυψε πως τα μωρά που τα άγγιζαν οι μητέρες τους έκλαιγαν ελάχιστα, ακόμη και όταν έμεναν μόνα τους. Δεν υπάρχει κάτι τόσο ωφέλιμο για τα παιδιά, εκτός από το άγγιγμα. Τα μωρά- για να γίνουν στοργικοί, περιποιητικοί και ικανοί ν’ αγαπήσουν ενήλικες- χρειάζονται άφθονη εμπειρία αφοσιωμένου αγγίγματος και τρυφερής αγκαλιάς. Αυτό το άγγιγμα, όχι μόνον τους εξασφαλίζει την επιβίωση, αλλά τους δίνει και την αίσθηση πως είναι αξιαγάπητα και άξια να τα περιποιούνται. Εάν τα μωρά γευτούν την αγάπη, είναι ικανά να δώσουν και αγάπη. Δεν είναι υπερβολικό εάν πούμε πως το άγγιγμα είναι πηγή ζωής!
πηγη:netfamily.gr
Stella
Δεκ. 20, 2010 @ 23:42:44
Πολύ μου άρεσε! Είναι πολύ περίεργο το εξής: όλες οι μελέτες που έχουν γίνει αποδεικνύουν ότι τα μωρά που δέχονται αγκαλιά ωφελούνται και μεγαλώνουν με πολύτιμα εφόδια. Δεν υπάρχει ούτε μία μελέτη/έρευνα/επιστημονική άποψη που να λέει ότι η αγκαλιά «κακομαθαίνει» τα βρέφη. Και όμως, κάποιοι εξακολουθούν να αναρωτιούνται…
Καλή συνέχεια και καλές γιορτές!
newagemama
Δεκ. 21, 2010 @ 10:21:42
Ωραίο τρυφερό ποστ. Θέλω κι εγώ την αγκαλιά της μανουλίτσας μου να με «κακομάθει» κι ας είμαι κοτζάμ γαϊδούρα και μαμά. Το παιδί που όλοι κρύβουμε μέσα μας περιμένει και λαχταράει αυτή την πρώτη αγκαλίτσα!
http://newagemama.com
trelokomeio
Δεκ. 21, 2010 @ 10:27:34
εμένα η μικρή μου το βράδυ που κοιμάται στον ύπνο της μου λεει μανούλα δώσε μου το χέρι σου να το κρατάω…
αλλά όταν είναι ξύπνια μου λεει μην με πολυχαιδευεις άσε με.. το σκατό
αριάδνη
Δεκ. 21, 2010 @ 11:00:51
Αχ αυτές οι αγκαλιές!! Και ποιός δεν θέλει ακόμα και τώρα (χεχε κοτζάμ γαιδάρες ναι ναι new age μάνα ) μια ουσιαστική, ζεστή αγκαλιά 🙂
Στέλλα πολύ ωραία το έθεσες,πραγματικά έτσι είναι. Ο κόσμος δεν μπορεί να καταλάβει πως τα παιδιά δεν κακομαθαίνουν από τις αγκαλιές αλλά από άλλα πράγματα….
Πάρτε κι αυτό φρέσκο φρέσκο και σημερινό!
Η αγκαλιά της μαμάς αποδεικνύεται πιο ωφέλιμη από τη θερμοκοιτίδα
Εφημερίδα το Βήμα
ΡΩΜΗ Ως τώρα τα μωρά που γεννιούνταν πρόωρα ήταν αναγκασμένα να παραμένουν επί εβδομάδες σε θερμοκοιτίδα, απομονωμένα από τους γονείς τους που υποχρεούνταν να τα κοιτάζουν από μακριά ώσπου να φθάσουν στο επιθυμητό βάρος. Σύμφωνα όμως με νέα μεγάλη ιταλική μελέτη, που διενεργήθηκε σε οκτώ χώρες σε τέσσερις ηπείρους, υπάρχει μια ιδιαίτερα ευεργετική εναλλακτική, και δεν είναι άλλη από την αγκαλιά της μαμάς.
Η διαδικασία είναι απλή και μπορεί να διαρκέσει ως και τέσσερις ώρες την ημέρα. Αρκεί η μητέρα, καθισμένη σε επικλινή πολυθρόνα, να κρατάει το μωρό της ντυμένο μόνο με την πάνα του στο γυμνό της στέρνο, σκεπασμένο με μια μαλακή κουβέρτα. Τα οφέλη για μητέρα και παιδί είναι πολυάριθμα. Το μωρό ηρεμεί, σταματάει να κλαίει, αναπνέει με κανονικότερο ρυθμό ελαχιστοποιώντας τις περιπτώσεις άπνοιας, αυξάνει γρηγορότερα το βάρος του, ενώ μέσω της σωματικής επαφής η θερμοκρασία του συντονίζεται με εκείνη της μητέρας του.
« Επίσης, το νεογέννητο συνηθίζει την επαφή με το σώμα της μητέρας του, διευκολύνοντας έτσι τον θηλασμό, αλλά παράλληλα μέσω της αφής και της όσφρησης λαμβάνει όλα εκείνα τα ερεθίσματα που του είναι απαραίτητα κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του» εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης δόκτωρ Ρικάρντο Νταβάντσο, ο οποίος προσθέτει ότι τον ρόλο της «μαμάς-καγκουρό» μπορεί να αναλάβει και ο μπαμπάς. Η μέθοδος της «μαμάς-καγκουρό», όπως ονομάζεται, αφορά νεογνά που έχουν γεννηθεί πριν από την 37η εβδομάδα της κύησης, ακόμη και εκείνα που ζυγίζουν λιγότερο από ένα κιλό, αλλά οπωσδήποτε εκείνα των οποίων η κατάσταση της υγείας θεωρείται σταθερή και είναι σε θέση να βγουν προσωρινά από τη θερμοκοιτίδα. Οπως επισημαίνουν οι νεογνολόγοι, η μέθοδος αυτή μπορεί να εφαρμοστεί ακόμη και σε νεογνά τα οποία είναι διασωληνωμένα και δεν αναπνέουν ακόμη αυτόνομα, με αξιόλογα αποτελέσματα. Μάλιστα, σύμφωνα με μαρτυρίες, πολλά πρόωρα μωρά αναπνέουν μόνα τους ακουμπισμένα πάνω στο στήθος της μητέρας τους, αλλά έχουν ανάγκη από διασωλήνωση αμέσως μόλις ξαναμπαίνουν στη θερμοκοιτίδα.
Η ιδέα για τη συγκεκριμένη πρακτική γεννήθηκε στην Μπογκοτά της Κολομβίας το 1978, σε μια προσπάθεια να αναπληρωθεί η έλλειψη θερμοκοιτίδων για τα πρόωρα νεογνά, κερδίζει όμως ολοένα περισσότερο έδαφος σε πολλές χώρες. Ηδη οι μονάδες εντατικής νεογνών μεγάλων νοσοκομείων δίνουν στους γονείς το δικαίωμα να επισκέπτονται όσο συχνά επιθυμούν τα μωρά τους και να τους παρέχουν μια θεραπευτική αγκαλιά.
trelokomeio
Δεκ. 21, 2010 @ 11:58:29
αντε και στα δικά μας!!!!
αλλά πολύ αμφιβάλλω λόγω κόστους παραμονής που κυνηγάνε τα νοσοκομεία σε λίγο ούτε με κυάλια δεν θα αφήνουν τους γονείς να δούν τα προωράκια τους. θα τους απαγορεψουν και την πνευματική επικοινωνία της μάνας στο τέλος, τις προσευχές την θετική σκέψη και τα λοιπά.!!
οι γιατροί στην ελλάδα είναι σκατάδες φραγκοφονιάδες και προτιμούν να πεθάνουν ενα βρέφος απο το να επιτρέψουν τέτοιες τεχνικές στην γρήγορη ανακαμψη του.
maria orfanidou
Δεκ. 21, 2010 @ 12:03:04
Όταν ήταν ο γιος μου νεογέννητος τον ξεγύμνωνα και ξεγυμνονόμουν και γω και ο πατέρας του και σκεπαζόμασταν με μια κουβέρτα. Αυτή η επαφή skin to skin ήταν ότι τρυφερότερο έχω ζήσει στη ζωή μου. Το μωρό ήταν απίστευτα ήρεμο και απολαμβάναμε μοναδικές στιγμές. Τώρα που είναι 2 ετών συνεχίζει να κάνει μπάνιο κάποιες φορές μαζί μου και πολύ συχνά με τον πατέρα του. Η χαρά του όταν μπαίνει στην μπανιέρα και πλατσουρίζει μαζί μας είναι όλα τα λεφτά!
MAKIS
Δεκ. 21, 2010 @ 17:56:42
Οτι και αν πώ θα είναι λίγο για την στοργική φροντίδα της μητέρας.
Ειμαι 42 χρονών και ακομη και τώρα αν με αγκίξει η Μάνα μου
(ετσι την φωνάζω) ανατριχιάζω.Η μητέρα είναι μόνο ΜΙΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν είναι τυχαίο οτι η Ελληνίδα Μητέρα διεθνώς βγαινει πάντα πρώτη.
ΜΠΡΑΒΟ βρε Μητέρες σας εχουμε ανάγκη!!
μαρία
Δεκ. 21, 2010 @ 19:46:37
Η σωτήρια αγκαλιά
Αυτή η φωτογραφία είναι από ένα άρθρο με τον τίτλο «η σωτήρια αγκαλιά». To άρθρο περιγράφει την πρώτη εβδομάδα ζωής ενός ζεύγους διδύμων. Αρχικά, το κάθε βρέφος ήταν μέσα στη θερμοκοιτίδα του και το ένα αναμενόταν να μη ζήσει.
Μια νοσοκόμα ενήργησε ενάντια στους κανονισμούς του νοσοκομείου και τοποθέτησε και τα δύο βρέφη στην ίδια θερμοκοιτίδα.
Όταν βρέθηκαν μαζί, το πιο υγιές από τα δύο άπλωσε το χεράκι του και αγκάλιασε το αδερφάκι του. Οι κτύποι της καρδιάς του αδύναμου μωρού σταθεροποιήθηκαν και η θερμοκρασία του αυξήθηκε στα κανονικά επίπεδα.
Ας μην ξεχνάμε να αγκαλιάζουμε αυτούς που αγαπάμε!
http://epikairon.blogspot.com/2009/07/blog-post.html
αριάδνη
Δεκ. 22, 2010 @ 11:45:29
Mαρία την είχα ξεχάσει αυτήν την φωτογραφία…με πήρανε τα κλάματα…. Ευχαριστούμε πολύ!
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών: Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς για τα πρόωρα.. « AikateriniTempeli’s Weblog
Δεκ. 22, 2010 @ 08:53:44
aikaterinitempeli
Δεκ. 22, 2010 @ 10:50:05
Καλή σας μέρα.
Την ‘δανείστηκα’ αυτήν την τόσο ουσιαστική ανάρτηση σας, όχι μόνο γιατί είναι σχετική με το θέμα που εξακολουθώ να παρακολουθώ, αλλά και γιατί πραγματικά θέλω να συμβάλλω κι εγώ με τις μικρές μου δυνάμεις, ώστε να φύγουν και οι τελευταίες αμφιβολίες απ’ όποιον γονιό έχει μωράκι στην εντατική.. Απ’ όποιον γονιό αναρωτιέται αν θα βλάψει το παιδί του επειδή θα το αγγίξει. Εκεί έχει φτάσει ο κόσμος..
Είναι τόσο πειστικό βλέπετε το νοσηλευτικό προσωπικό μερικές φορές, ώστε να αισθάνονται οι γονείς πως το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι, να μένουν όσο το δυνατόν πιο μακριά απ’ τα πλάσματα που τους χρειάζονται όσο τίποτα στον κόσμο. Μακάρι ν’ αλλάξει αυτή η τόσο λανθασμένη αντίληψη. Το εύχομαι! Για το καλό των παιδιών.
Σας ευχαριστώ. Καλώς σας βρίσκω και θα χαρώ να τα ξαναπούμε.
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών: Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς για τα πρόωρα.. « AikateriniTempeli’s Weblog
Δεκ. 22, 2010 @ 10:58:46
αριάδνη
Δεκ. 22, 2010 @ 11:32:56
Kαλή σας μέρα κ. Τεμπελη. Το άρθρο σας ήταν εξαιρετικό, θα μου επιτρέψετε να το αναδημοσιεύσω, αναφέροντας φυσικά την πηγή με λινκ?
Είναι πραγματικά λυπηρό, θλιβερό μάλλον το γεγονός οτι όλη αυτή η νοοτροπία εξακολουθεί να συντηρήτε και να διαιωνίζετε παρ’ολες τις έρευνες που γίνονται παγκοσμίως. Το σύστημα είναι αξιοθρήνητο, εις βάρος μικρών ψυχών και το θλιβερότερο όλων ειναι οτι συντηρήτε από επαγγελματίες υγείας.
Δεν έχω ακούσει ποτέ μου καμία ιστορία μαμάς που είχε το μωρό της με προωρότητα στην εντατική, που δεν της μίλησαν απαξιωτικά,δεν την φέραν σε δύσκολη θέση,δεν της επέτρεψαν να θηλάσει κλπ κλπ.
Σας ευχαριστώ κι εγώ με την σειρά μου και συγχαρητήρια για το αξιόλογο άρθρο σας!
aikaterinitempeli
Δεκ. 22, 2010 @ 13:43:38
Και το ρωτάτε, Αριάδνη; Με μεγάλη μου χαρά. Κι εγώ πριν λίγω ενημέρωσα μια άλλη μανούλα, που αξίζει να διαβάσετε το blog της (αυτή η ανάρτηση μάλιστα είναι σχετικότατη: http://mylittlenicko.blogspot.com/2010/10/blog-post.html) και το πέρασε στο Facebook. Aυτός είναι ο σκοπός: να ενημερώσουμε όσο το δυνατόν περισσότερους γονείς.
Θα τα ξαναπούμε λοιπόν. Να είστε καλά. Σας ευχαριστώ πολύ. Κι ειλικρινά καταλαβαίνω τους ανθρώπους που έγραψαν τις εμπειρίες τους εδώ. Και λίγα είπαν..
αριάδνη
Δεκ. 22, 2010 @ 15:06:40
Στο facebook το πέρασα κι εγώ στην σελιδα μου positive parenting. Θα περάσω και το δικό σου, ευχαριστώ και πάλι…είναι πολύ σπουδαίο να προσπαθούμε για το καλό των παιδιών! 🙂
αριάδνη
Δεκ. 22, 2010 @ 11:51:12
Δείτε και αυτό το βίντεο…είναι συγκλονιστικό…..
http://www.gatesfoundation.org/_layouts/swf/Multimedia/player.swf
http://www.gatesfoundation.org/livingproofproject/Pages/video-gallery.aspx#video=/livingproofproject/Pages/kangaroo-mother-care-malawi.aspx&pager=0
trelokomeio
Δεκ. 22, 2010 @ 13:30:31
το έχω πεί και εγώ πολλές φορές οτι η συμπεριφορά στην εντατική που αντιμετώπισα ως μαμά πρωόρου ήταν αποκαρδιωτική ως καλήτερη λέξη που θα μπορούσα να πώ γιατί μόνο βρισίδια μπορώ να μοιράσω για την παραμονή του παιδιού μου εκει στην φυλακή. μονο μια νεογνολόγος ήταν άνθρωπος και επιστήμονας απο όλους εκει μέσα που όμως και εκείνη την πολεμούσαν και συνεχίζουν να την πολεμάνε με χίλους τρόπους. είχε καταντήσει να μου ψυθιρίζει στο αυτί πράγματα που στον υπόλοιπο κόσμο τα θεωρούν δεδομένα και επίσης με άφηνε να μπαίνω μέσα το βράδυ να κάθομαι με τις ώρες όταν είχε εκείνη βάρδια και να αγκαλιάζω το παιδάκι μου να το θηλάζω να το χαιδεύω να του μιλάω. αλλά μόνο οταν δεν έβλεπαν οι άλλες κάργιες και σκατόψυχοι παιδίατροι, που φώναζαν οταν ήθελα να αγκαλιάσω το παιδί μου ότι μια χαρά περνάνε εκει μέσα και εμείς τα κακομαθαίνουμε με τις τρυφερότητες μας…
παρότι μου είχαν πεί φεύγοντας απο εκει μέσα το παιδί θα έχει προβλήματα κάποιου είδους, οταν πήγαινα για το τσεκ απ ανάπτυξης με ρωτούσαν αν είμαι νοσηλευτρια ή αν έχω γνώσεις ιατρικές γιατί το παιδί ήταν καλά…… και τους απαντούσα είμαι μαμά και αγαπάω το παιδι μου αυτο΄κάνω μόνο.
ειναι κρίμα επίσης άνθρωποι οπως εκείνη η νεογνολόγος να παρεμποδίζεται απο τους συναδέλφους της να τελέσει έργο σημαντικό γιατί χαλάει την πιάτσα.
δυστυχώς η βιομηχανία γέννησης στην ελλάδα έχει πάρει τόσο μεγάλες και άσχημες διαστάσεις που μόνο μια κατάρευση του συστήματος υγείας θα μπορέσει να το σώσει το θέμα γέννα. και πραγματικά το έυχομαι αυτό. γιατί σε αυτή τη περίπτωση μόνο οι άνθρωποι ιατροί επιστήμονες θα επιβιώσουν και ολοι οι άλλοι θα ψοφήσουν σαν τα σκυλιά στο αμπέλι
Ελενα
Δεκ. 25, 2010 @ 10:37:15
Καλημέρα σας και χρόνια πολλά, έχω ένα ζουζουνάκι 53 ημερών είναι το τρίτο, έχω άλλους 2 γιούς 9 χρ. Κ 5 χρ.
Επέλεξα να πάω σε δημόσιο νοσοκομείο γιατί τον ήθελα συνεχώς δίπλα μου, στο πρώτο παιδί επειδή είχα πάθει προεκλαμψία και μετά τη γέννα είχα 19 πίεση όποτε τον ζητούσα μου τον έφερναν και τον είχα αρκετές ώρες κοντά μου (ήμουν σε μονόκλινο) στο δεύτερο η αντιμετώπιση ήταν διαφορετική, έκανα φασαρίες συνεχώς γιατί δεν μου τον φέρνανε και γιατί ενώ είχα ζητήσει μόνο θηλασμό, του έδιναν μέσα ξένο.
Στο τρίτο, πιο έμπειρη πια ειδικά στο θηλασμό ( στα δυο άλλα δυστυχώς, λόγο της μη σωστής πληροφόρησης και της τραγικής παραπληροφόρησης από τη μαμά μου ότι το παιδί δεν χορταίνει του έδινα κ ξένο,για λίγο τους θήλασα) στο νοσοκομείο τον είχα συνέχεια αγκαλίτσα και το βράδυ τον κοίμιζα δίπλα μου αυτό με ηρεμούσε πολύ γιατί είχα πάθει από το πολύ στρες (φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο με τεχνητούς πόνους) μια νεύρωση που προκαλούσε συσπάσεις στο κεφάλι .Μέχρι σήμερα το μωράκι μου κοιμάται πάνω μου όταν το βάζω στη κούνια ξυπνάει κλαίγοντας είναι λίγες οι ώρες που κοιμάται εκεί. Η αλήθεια είναι ότι «κακομαθαίνω» λιγο τα παιδιά μου, ο πρώτος αν και είναι στο φάσμα του αυτισμού τρελαίνετε για την αγκαλιά μου αλλά πλέων δεν θέλει πολλά πολλά λόγο ηλικίας τον δευτερο τον έχουμε βγάλει «σέλω μανούλα» είναι όλο αγκαλιές και το βράδυ φυσικά έχουμε τον επισκέπτη που θα έρθει ή πριν κοιμηθεί ή αργά αν ξυπνήσει (που ξυπνάει ) Με λίγα λόγια είμαστε 4 στο κρεβάτι !
Θα ήθελα κάποιες συμβουλές για να μη κάνω λάθη. Επίσης θα ήθελα να πω ότι όλο το βράδυ ζητά το στήθος μου και πίνει λίγο
ευχαριστώ πολυ που με διαβάσατε …
αριάδνη
Δεκ. 25, 2010 @ 11:54:49
Χρόνια πολλά Ελενα ΜΑΝΑ ηρωιδα με τους τρείς γιους!!!!
Να σας ζήσουν!! 🙂
Για μένα Ελενα δεν υπάρχει σωστό και λάθος στο θέμα «δίνω απλόχερα την αγάπη μου,την αγκαλιά μου,το χάδι μου,το κρεβάτι μου» στα παιδάκια μας. Κάνω αυτό που μου λέει η καρδιά μου και το ένστικτό μου και όλες αυτές τις θεωρίες περί «κακομαθήματος» τις έχω γραμμένες στα παλιά μου τα παππούτσια! 🙂 Αλλα πράγματα κακομαθαίνουν τα παιδιά και οχι η αγκαλιά και η τρυφερότητα και ευτυχώς έχω σύμμαχους ένα σωρό επιστημονικές έρευνες που το αποδεικνύουν.
Το μωράκι σου ακομα ειναι πολύ πολύ μικρουλι και ειναι φυσιολογικο να ζητάει στηθος όλη την ωρα 🙂 Υπομονή και οσο μεγαλώνει θα αλλάζει το σκηνικό….
Να σου ζησουν και πάλι, και εδώ είμαστε θα χαρώ πολύ να μας λες τα νέα σας 🙂
(Λάθη όλοι μας κάνουμε και θα κάνουμε,ακολούθησε το ένστικτο της μάνας και δεν θα χάσεις)
Να είσαστε καλά!
Λένα
Δεκ. 26, 2010 @ 00:07:35
να κάνω κι εγώ ένα μικρό σχόλιο από την πρόσφατη εμπειρία μου, έτσι για να δείχνουμε ότι που και που υπάρχουν άτομα που κάνουν σωστά και ανθρώπινα τη δουλειά τους.
όπως ξέρουν οι φιλενάδες εδώ μέσα, γέννησα πρίν 6 μέρες. έμεινα σε τρίκλινο… και είχα το γιό μου όλο το βράδυ στο δωμάτιο! μετά από ενθάρυνση των μαιών!!! δεν το πίστευα!
για την υποστήριξη και βοήθεια του μητρικού θηλασμού από τις μαίες το είχα διαπιστώσει στην προηγούμενη γέννα μου εκεί, και αποδείχτηκε και πάλι! αλλά το να έχω το ζυμαράκι μου σχεδόν όλη τη μέρα και το βράδυ στο δωμάτιο (τρίκλινο παρακαλώ!) ήταν κάτι που με εξέπληξε πραγματικά!
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών: Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς για τα πρόωρα.. | AikateriniTempeli's Weblog
Οκτ. 16, 2014 @ 12:45:55
Μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών: Τι πρέπει να ξέρουν οι γονείς για τα πρόωρα.. – AIKATERINI TEMPELI
Σεπτ. 27, 2019 @ 07:00:40