Aνατρέφοντας καλοσυνάτα παιδιά

Της δρ.Μίριαμ Στόπαρντ, απο το βιβλίο «Γνωρίστε το παιδί σας»

Τα πολύ μικρά παιδιά, ακόμα κι εκείνα που ειναι μικρότερα απο δύο χρονων, συμπεριφέρονται πολύ όμορφα στη μαμά τους αλλά και στους άλλους. Είναι αλήθεια πως μερικά δείχνουν περισσότερη καλοσύνη και αλτρουισμό απο άλλα. Ολοι θα θέλαμε να έχουμε τέτοια παιδιά, για αυτό σας δίνω μερικές χρήσιμες συμβουλές για να μπορέσετε να δημιουργήσετε ένα οικογενειακό περιβάλλον που θα βοηθήσει τα παιδιά να συμπεριφέρονται έτσι.

Δημιουργήστε ένα στοργικό περιβάλλον

Οι γονείς που πιστεύουν στην αγάπη, στην καλλιέργεια και την υποστήριξη των παιδιών τους έχουν παιδιά πολύ πιο πρόθυμα και πολύ πιο καλοσυνάτα. Αυτό μάλλον αντανακλά στην ασφάλεια που αισθάνεται το παιδί στο οικογενειακό περιβάλλον και το αποτέλεσμα της καλής διάθεσης. Σίγουρα πάντως η συμπεριφορά του παιδιού ειναι αντανάκλαση της δικής σας συμπεριφοράς. Εχοντας καλή διάθεση θα βοηθήσει ευκολότερα κάποιον άλλο. Γι αυτό αξίζει να διατηρούμε πάντα έτσι τη διάθεσή του.

Διαμορφώστε κανόνες και εξηγήστε την αναγκαιότητά τους

Η ανατροφή του παιδιού χωρίς καμιά πειθαρχία του κάνει κακό. Τα παιδιά μεγαλώνουν καλύτερα σε ένα ελαφρά αυστηρό οικογενειακό περιβάλλον. Τους αρέσει η σαφήνεια  στους κανόντες και τους περιορισμούς. Με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσουν ένα αίσθημα ασφάλειας και αυτοεκτίμησης.

Οι γονείς που εξηγούν στο παιδί τους τις συνέπειες τον ενεργειών του: «Αν χτηπήσεις τον Δημήτρη, θα τον τραυματίσεις» και δηλώνουν τους κανόνες καθαρά, με σαφήνεια και με συναίσθημα: «Δεν πρέπει να χτυπάς τους ανθρώπους», συνήθως ανατρέφουν παιδιά που αντιμετωπίζουν τους άλλους με συμπάθεια και καλοσύνη. Οι έρευνες απέδειξαν τως όταν δηλώνουμε την αιτία της γενναιοδωρίας ή της ευγένειας, ειδικότερα αν η αιτία επικεντρώνεται στα συνασθήματα των άλλων, αυτό βοηθάει το παιδί να συμπεριφέρεται με ευγενικό τρόπο.

Ολοι οι γονείς ξοδεύουν αρκετό χρόνο λέγοντας στα παιδιά τους τι να μην κάνουν. Είναι όμως πολύ σημαντικό να λέτε στα παιδιά γιατί δεν πρέπει να το κάνουν και ειδικότερα για τις συνέπειες που θα έχει στους άλλους. Ειναι ακόμα σημαντικό να έχετε θετικούς κανόνες που θα τους επαναλαμβάνεται συνέχεια π.χ «Είναι πολύ καλό να βοηθάς εκείνους που ειναι λιγότερο τυχεροί»

Θέσπισε χρήσιμους στόχους

Αφήνοντας τα παιδιά να κάνουν πραγματικά χρήσιμες δουλειές στο σπίτι ή στο σχολείο, όπως το να μαγειρέψουν, να φροντίσουν τα ζώα, να φτιάξουν παιχνίδια για κάποια φτωχά παιδιά ή να δδάξουν τα μικρότερα αδέρφια τους πως να παίζουν, τα βοηθάμε να γίνουν πρόθυμα και εξυπηρετικά.

Τις περισσότερες φορές τα παιδιά δεν αντιδρούν αυθόρμητα σε αυτά τα πράγματα. Γι αυτό θα π΄ρεπει να τα παροτρύνετε, μερικές φορές επίμονα, να επιδείξουν γενναιόδωρη  και ευγενική συμπεριφορά. Βέβαια η επιμονή πρέπει να εκφράζεται με μαλακό τρόπο, για να μην έχει αντίθετο αποτέλεσμα.

To παιδάκι πάει σχολείο

Το παιδάκι στον παιδικό σταθμό

Σε όποια ηλικία αποφασίσατε ή αναγκαστήκατε να στείλετε το παιδάκι σας στο σχολείο (παιδικό σταθμό ή νηπιαγωγείο), τα παρακάτω μέτρα βοηθούν για μια πιο ομαλή προσαρμογή και, προπάντων, βοηθούν να αγαπήσει τελικά τη γνώση και τη μάθηση.

«    Εάν έχετε τη δυνατότητα, μη το στέλνετε στο σχολείο πριν γίνει 3 ετών και μη το αφήσετε στο ολοήμερο πρόγραμμα. Σεβαστείτε την ξεκούραση και το πρόγραμμα του παιδιού. Κοιμίστε το νωρίς ώστε να ξυπνήσει μόνο του το πρωί και να μη χρειάζεται να βιάζεστε και να επικρατεί πανικός κατά την προετοιμασία για το σχολείο.

«    Την πρώτη χρονιά το παιδί θα αρρωσταίνει συχνά. Θα έχει πάντα λίγο συνάχι και ίσως βήχει καθημερινά. Όποτε αυτά τα συμπτώματα επιδεινώνονται και πριν εμφανίσει πυρετό, κρατήστε το στο σπίτι 1-2 μέρες ώστε να αποφύγετε την περαιτέρω επιδείνωση.

«    Δίνετε καθημερινά βάμμα εχινάκιας 5 σταγόνες και 1 κουταλάκι του γλυκού μουρουνέλαιο.

«    Φροντίστε να μην τρώει γλυκά στο σπίτι κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, γιατί σίγουρα τρώει στο σχολείο και η ζάχαρη κάνει τα παιδιά πιο επιρρεπή στις λοιμώξεις. Εάν θέλετε οπωσδήποτε να δώσετε κάποιο μικρό γλυκό, δώστε το μετά από φρέσκο χυμό ή φρούτο.

«    Πριν φύγετε για το σχολείο κάθε πρωί, ψεκάζετε πίσω από κάθε αυτάκι του παιδιού κολόνια ή ειδικό υγρό προληπτικό για ψείρες.

«    Χτενίζετε τα μαλλιά του παιδιού κάθε Σαββατοκύριακο με ειδικό χτένι για ψείρες, ώστε να βεβαιωθείτε ότι δεν έχει κολλήσει.

«    Κόβετε κάθε εβδομάδα τα νύχια του παιδιού για λόγους υγιεινής (και προς αποφυγή αιματηρών επιθέσεων).

«    Πλένετε κάθε μέρα (κατά προτίμηση το βράδυ) τα δόντια του παιδιού με φθοριούχο οδοντόκρεμα. Πρώτα «πλένει» το παιδί και μετά πλένετε εσείς με τον τρόπο που έχουμε δείξει.

«    Τρώτε ένα γεύμα την ημέρα στο τραπέζι, τουλάχιστον με τον ένα γονιό, και τρώτε όλοι μαζί το Σαββατοκύριακο.

«    Επιδιώξτε εξωσχολικές συναντήσεις με τα παιδάκια του σχολείου, για σύσφιξη σχέσεων. Αν το παιδί σας θεωρήσει φίλους κάποιους συμμαθητές του, ίσως αποδεχθεί πιο εύκολα το σχολείο.

«    Επιλέξτε τις απογευματινές δραστηριότητες χωρίς πολύ ματαιοδοξία και χωρίς διάθεση για ταλαιπωρία δική σας και του παιδιού. Επιπλέον, έχετε υπόψη ότι από την Α’ Δημοτικού θα αναγκαστείτε να σταματήσετε τις πιο πολλές δραστηριότητες, γιατί το παιδί θα κουράζεται στο σχολείο και τα απογεύματα θα έχει ανάγκη για διάβασμα και παιχνίδι.

«    Τέλος, το πιο σημαντικό: φροντίστε και οι δυο γονείς να είστε θετικά προδιατεθειμένοι απέναντι στο σχολείο και τις συγκεκριμένες δασκάλες που ασχολούνται με το παιδί σας, γιατί τα αισθήματα και οι διαθέσεις διαχέονται στις οικογένειες. Αν εσείς αληθινά εγκρίνετε τη νέα αυτή κατάσταση, εκείνο θα την αποδεχθεί αυτομάτως γιατί πάνω απ’ όλα έχει εμπιστοσύνη σ’ εσάς.

Αννα Πατσούρου

Παιδίατρος-σύμβουλος θηλασμού

Το παιδί που χτυπά ή/και δαγκώνει

Της παιδιάτρου Αννας Πατσούρου

Πολλές φορές, παρόλη την ευγένεια της ψυχής μας, την αυτοθυσία με την οποία μεγαλώνουμε τα παιδιά μας και την πνευματική μας καλλιέργεια, ανακαλύπτουμε πως τόσο καιρό ξενυχτούσαμε και αγαπούσαμε ένα δυνάστη που κάθε φορά που συναντά παιδάκια τα δαγκώνει ώσπου να ματώσουν, τα χτυπά και τους παίρνει όλα τα παιχνίδια, ώσπου οι γονείς τους να τα πάρουν και να φύγουν για να πάνε στο σπίτι τους και να πουν για μας τα χειρότερα λόγια.

Εάν το παιδί σας χτυπά ή/και δαγκώνει αναλογιστείτε τα παρακάτω:

v     Μήπως χτυπάτε το παιδί σας; Συνήθως αυτός είναι ο λόγος που μαθαίνουν τα παιδιά να χτυπούν και τα ίδια άλλα παιδάκια.

v     Ενδέχεται και σεις οι ίδιοι να δαγκώνατε κάποτε, παρόλο που τώρα είστε ειρηνιστές. Ρωτήστε τους γονείς σας.

v     Τα παιδιά γνωρίζουν το κόσμο με το στόμα τους και δεν ξέρουν πως το δάγκωμα πονά και δεν επιτρέπεται.

v     Συνήθως δαγκώνουν και χτυπούν όταν είναι με περισσότερα από ένα ξένο παιδί. Ένα ξένο παιδί είναι αρκετό. Αποφύγετε συναντήσεις με πολλά παιδάκια και μη ξεχνάτε να επαγρυπνείτε.

v     Τα παιδιά εκδηλώνουν θυμό ή μειωμένο αυτοέλεγχο όταν βγάζουν δόντια, όταν πεινούν, είναι κουρασμένα ή βαριούνται. Μην ξεφεύγετε ποτέ από το πρόγραμμα του φαγητού ή του ύπνου τους, κυρίως αν πρόκειται να συναντήσετε άλλα παιδάκια.

v     Τα παιδιά μπορεί να δαγκώνουν για να τραβήξουν την προσοχή σας. Μήπως τα έχετε παραμελήσει, έχετε πολλές σκοτούρες ή περνάτε οι ίδιοι μια πολύ δύσκολη φάση στη ζωή σας;

v     Μήπως είστε σε φάση απογαλακτισμού και το κάνετε με ρυθμούς πολύ γρήγορους για το παιδί;

Κατά τα άλλα προσπαθήστε να:

v     Αποδεχτείτε το γεγονός ότι το παιδί σας δαγκώνει και χτυπά. Δε φταίτε εσείς γι’ αυτό.

v     Απομακρύνετε το παιδί σας γρήγορα από το παιδάκι που χτύπησε ή δάγκωσε.

v     Εξηγήσετε «πονάει ο φίλος σου, ποτέ δεν χτυπάμε τους φίλους μας», ή «δαγκώνουμε το φαγητό, όχι τους φίλους μας».

v     Μην αντιδράτε με βία στο παιδί.

v     Δώσετε πολλή αγάπη στο παιδί τις υπόλοιπες ώρες.

v     Κάνετε «πλύση εγκεφάλου» όλη τη μέρα. «Τι καλό κορίτσι είναι αυτό που δε χτυπάει, ξέρεις πόσο περήφανη με κάνεις, οι φίλοι μας πονάνε όταν τους δαγκώνουμε, κ.λ.π.».

Μερικές μητέρες συνιστούν το παρακάτω κόλπο: κάθε φορά που το παιδί δαγκώνει ή χτυπά, του δίνουμε «φάρμακο για δάγκωμα», δηλαδή δύο σταγόνες ξύδι από ένα μπουκαλάκι με σταγονόμετρο που κουβαλάμε παντού μαζί μας. Πρέπει όμως να το δίνουν και οι παππούδες, η δασκάλα στον παιδικό, η νταντά κάθε φορά που το παιδί έχει τη συμπεριφορά που αποδοκιμάζουμε. Λειτουργεί σε δύο εβδομάδες το πολύ.

Kρίσεις θυμού

Από την παιδίατρο-σύμβουλο θηλασμού Αννα Πατσούρου

ΚΡΙΣΕΙΣ  ΟΡΓΗΣ

Κρίσεις οργής συμβαίνουν σε πολλά παιδάκια κυρίως μεταξύ 2 και 3 χρονών. Το σκηνικό συνήθως είναι το εξής: μόλις δεν ικανοποιηθεί μια επιθυμία του παιδιού, εκείνο πέφτει κάτω κι αρχίζει να χτυπιέται (να κλωτσάει και να χτυπά γροθιές με τα χέρια του) και να ωρύεται. Η κρίση κρατά από λίγα λεπτά ως μισή ώρα και τίποτε δε φαίνεται να μπορεί να τη σταματήσει.

Κρίσεις οργής φαίνεται να συμβαίνουν πιο συχνά όταν:

v     Το παιδί πεινάει.

v     Βλέπει πολύ τηλεόραση.

v     Το έχετε παραμελήσει και θέλει να τραβήξει την προσοχή σας.

v     Δεν έχετε στο παιδί προκαθορισμένο ημερήσιο πρόγραμμα, ή αντίθετα έχει διαταραχτεί το πρόγραμμά του.

v     Υπάρχει εκλυτικός παράγοντας για να αισθανθεί ένταση, π.χ. ένας ανεπιθύμητος επισκέπτης στο σπίτι, ή ένας τσακωμός που δεν εκτονώθηκε μεταξύ των γονιών.

Ακολουθούν μερικές συμβουλές για το πώς να «επιβιώσετε» εσείς και το παιδί σας από αυτή τη φάση της εξέλιξής του:

v     Φροντίστε να τηρείτε ευλαβικά το πρόγραμμα του παιδιού ως προς τις ώρες φαγητού και ύπνου.

v     Μόλις το παιδί πέσει κάτω, φροντίστε να απομακρύνετε αιχμηρά αντικείμενα όπως τραπέζια με γωνίες, σιδερένια ή ξύλινα παιχνίδια, κ.λ.π., για να είναι ασφαλές εκεί που χτυπιέται.

v     Το ξύλο και η υστερία όχι μόνο δε σταματούν την κρίση, αλλά συνήθως τη χειροτερεύουν.

v     Μη θυμώνετε, μην το μαλώνετε, μην προσπαθείτε να του βάλετε μυαλό την ώρα της κρίσης.

v     Αποδεχτείτε το γεγονός ότι το παιδί σας θα κάνει τέτοιες κρίσεις για ένα διάστημα.

v     Την ώρα που έχει την κρίση οργής, συνεχίστε να ασχολείστε μ’ αυτό που κάνατε, ή αλλάξτε δωμάτιο χωρίς να είστε περιφρονητικοί ή επιδεικτικοί, (π.χ. δε λέμε «φεύγω βρωμόπαιδο,έτσι σε μεγαλώνω εγώ;», αλλά μπορούμε να πούμε απαλά «σε περιμένω μέσα να παίξουμε»).

v     Αν το αντέχετε, καθίστε υπομονετικά δίπλα στο παιδί ώσπου να τελειώσει η κρίση, χωρίς να αγωνιάτε. Μπορείτε να του ψιθυρίσετε απαλά πως το αγαπάτε και πως θα περάσει.

v     Αν η κρίση συμβεί σε δημόσιο χώρο μείνετε ήρεμοι και περιμένετε να τελειώσει. Εάν υπάρχει δυνατότητα, μεταφέρετε το παιδί σε πιο κλειστό και απομονωμένο μέρος.

v     Μην ξεχνάτε πως το παιδί είναι σε πιο δύσκολη θέση από σας, γιατί δεν μπορεί να σταματήσει στιγμιαία την έκρηξη της οργής του, την ώρα που ο γονιός συνήθως το αποδοκιμάζει.

v     Μην τιμωρείτε το παιδί.

v     Ποτέ να μην ικανοποιήσετε το αίτημα για το οποίο άρχισε η κρίση. Έτσι κι αλλιώς στην πορεία της κρίσης τα παιδιά μπορεί να ξεχάσουν τι ήθελαν αρχικά.

v     Εάν η κρίση άρχισε λόγω κάποιας αδικίας εις βάρος του παιδιού, εξηγήστε του και ζητήστε συγνώμη αλλά και πάλι μην ικανοποιήσετε το αίτημά του για το οποίο άρχισε η κρίση.

v     Αμέσως μετά την κρίση δώστε στο παιδί να φάει κάποια θρεπτική τροφή (αλλά όχι γλυκό).