Η Ελληνίδα που συνεχίζει να θηλάζει το 18 μηνών παιδί της έρχεται συχνά αντιμέτωπη με εχθρικές τοποθετήσεις από επαγγελματίες υγείας και από τον κοινωνικό της περίγυρο. «Μα το θηλάζεις ακόμα;», «το γάλα σου δεν προσφέρει πλέον τίποτα στο παιδί», «το κακομαθαίνεις» και πόσα άλλα.
Η επιστημονική αλήθεια βρίσκεται πολύ μακριά από τις παραπάνω πλανεμένες γνώμες. Η επιστημονική αλήθεια δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις απαρχαιωμένες κοινωνικές αντιλήψεις που έχουν παγιωθεί στο μυαλό των περισσότερων γιατρών και γονιών, παρά τις αναρίθμητες σύγχρονες επιστημονικές αποδείξεις που τις αναιρούν. Η επιστημονική αλήθεια έχει να κάνει με τις συστάσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, σύμφωνα με τον οποίο: « Τα βρέφη συνιστάται να θηλάζουν αποκλειστικά για έξι μήνες, έπειτα να δοκιμάζουν στερεές τροφές συνεχίζοντας παράλληλα να θηλάζουν τη μάνα τους για τουλάχιστον δύο χρόνια ή για όσο επιθυμούν μητέρα και παιδί, χωρίς ανάγκη επιβολής κάποιου ανώτερου ορίου στη διάρκεια του θηλασμού». Η επιστημονική αλήθεια σήμερα έχει να κάνει με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Αμερικανικής Παιδιατρικής Ακαδημίας, σύμφωνα με την οποία: « Τα βρέφη συνιστάται να θηλάζουν αποκλειστικά για έξι μήνες, έπειτα να δοκιμάζουν στερεές τροφές συνεχίζοντας παράλληλα το θηλασμό για τουλάχιστον ένα χρόνο ή για όσο χρονικό διάστημα επιθυμούν μητέρα και παιδί.
Υπάρχουν δέκα λόγοι για τους οποίους ο μητρικός θηλασμός συνεχίζει να είναι ανεκτίμητος και αναντικατάστατος για ένα παιδί άνω των έξι μηνών:
1. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες της ζωής του μωρού προστατεύει ακόμα περισσότερο μητέρα και παιδί από χρόνια σωματικά και ψυχικά νοσήματα.
Όλες οι ευεργετικές επιδράσεις του μητρικού θηλασμού είναι δοσοεξαρτώμενες. Πιο απλά, ένα παιδί που θήλασε για δώδεκα μήνες έχει μικρότερο κίνδυνο να πάθει σακχαρώδη διαβήτη σε σχέση με ένα άλλο που θήλασε για έξι μήνες. Μια μητέρα που θηλάζει το δύο χρονών κοριτσάκι της προστατεύεται πληρέστερα από τον καρκίνο μαστού σε σύγκριση με εκείνη που σταμάτησε τη γαλουχία στους έξι μήνες. Το ίδιο ισχύει για το δείκτη νοημοσύνης του παιδιού, για τη φλεγμονώδη νόσο του εντέρου, για τη λευχαιμία και το λέμφωμα, για την παχυσαρκία, τη χοληστερίνη, το άσθμα, τις αλλεργίες, τη δυσανεξία στη γλουτένη, την υγεία των δοντιών, την σωστή διαμόρφωση του προσώπου, το συναισθηματικό δέσιμο με τους γονείς, τον καρκίνο των ωοθηκών στη μητέρα, την παχυσαρκία της μητέρας, το μεταβολικό προφίλ της μητέρας και για πολλές άλλες καταστάσεις.
Τα νήπια που θηλάζουν είναι υγιή παιδιά με γερά δόντια, χωρίς τερηδόνα, που γίνονται πολύ ανεξάρτητα, συναισθηματικά ασφαλή, έξυπνα νήπια και φτιάχνουν πλήρεις σχέσεις με άλλους ανθρώπους.
2. O θηλασμός μετά τους έξι μήνες συμβάλλει σημαντικά στη θρέψη του παιδιού.
Ο θηλασμός κατά το δεύτερο χρόνο της ζωής – πρόσληψη μητρικού γάλακτος κατά μέσο όρο 450ml την ημέρα με ελεύθερο, ανεμπόδιστο θηλασμό κατά απαίτηση του παιδιού– προσφέρει στο παιδί, μεταξύ άλλων, το 30% της απαιτούμενης ενέργειας, το 45% των πρωτεινών που χρειάζεται, το 35% των απαιτήσεων σε ασβέστιο, το 75% των αναγκών σε βιταμίνη Α, το 95% της βιταμίνης Β12 και το 60% της αναγκαίας ποσότητας βιταμίνης C. Το γάλα της μαμάς γίνεται σταδιακά λιγότερο σε ποσότητα αλλά πιο παχύ και χορταστικό. Είναι πολύ πλούσιο σε ωφέλιμα λιπαρά, ουσίες εντελώς απαραίτητες για τη ραγδαία ανάπτυξη του εγκεφάλου κατά τη νηπιακή ηλικία. Μπορεί να μας φαίνεται ότι το μητρικό γάλα είναι πλέον «λίγο», τα φαινόμενα όμως απατούν. Περιέχει κατά μέσο όρο 50% περισσότερο λίπος, ενώ υπάρχουν γεύματα που η περιεκτικότητά του σε λίπος φτάνει το 28% – σαν ένα πολύ παχύ τυρί! Συγκρίνετέ το με τα επεξεργασμένα γάλατα αγελάδας για βρέφη για αντίστοιχη ηλικία, που περιέχουν κυρίως κορεσμένα λιπαρά σε συγκέντρωση έως 3%. Τα μωρά έως δύο ετών πρέπει να παίρνουν μεγάλες ποσότητες λιπαρών και περιορισμός σε λιπαρά δικαιολογείται μόνο μετά τα δύο πρώτα χρόνια της ζωής τους.
Το μωρό μετά τους έξι μήνες χρειάζεται να γνωρίσει σταδιακά τις στερεές τροφές. Ο θηλασμός δεν αντικαθιστά τα καινούργια τρόφιμα, το φαγητό του μωρού, αλλά το συμπληρώνει. Πολλοί γονείς δεν κατανοούν ότι ο απογαλακτισμός δεν σημαίνει αποθηλασμό, αλλά σταδιακή αύξηση της πρόσληψης τροφών πέραν των γαλακτοκομικών με σταδιακή μείωση της πρόσληψης μητρικού γάλακτος. Το ξένο γάλα δεύτερης βρεφικής ηλικίας δεν είναι καθόλου απαραίτητο για το εννέα μηνών βρέφος που τρώει κατά τη διάρκεια της ημέρας κρεατάκι, πατατούλα και μπρόκολο, θηλάζοντας τις υπόλοιπες ώρες. Το φρέσκο αγελαδινό γάλα όπως και τα γαλακτοκομικά γενικότερα είναι ένα χρήσιμο – αλλά όχι κυρίαρχο – κομμάτι σε μια μεγαλύτερη ποικιλία τροφίμων για το 18 μηνών παιδί που κατά τα άλλα συνεχίζει να θηλάζει τη μάνα του.
«Μα είναι μέρες που ο ενός έτους Άκης θηλάζει συνέχεια χωρίς να τρώει τίποτα». Εντελώς φυσιολογικό. Κάθε γονιός που έχει εμπειρία από βρέφη και νήπια γνωρίζει το στοιχειώδες, ότι η όρεξή τους δεν είναι καθόλου σταθερή, ότι συχνά επιστρέφουν στο γάλα, είτε είναι μητρικό είτε ξένο, όποτε αρρωστήσουν, βγάλουν δοντάκια, αισθανθούν άσχημα. Μετά από λίγες ημέρες συνήθως τρώνε παραπάνω από το συνηθισμένο, αναπληρώνοντας τα γεύματα που έχασαν κατά τη διάρκεια της αρρώστιας τους.
3. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες συνεχίζει να χτίζει την άμυνα του παιδιού.
Το ανοσοποιητικό σύστημα είναι ανώριμο κατά τα πρώτα τρία με τέσσερα χρόνια της ζωής. Το γάλα της μαμάς προσφέρει τις κατάλληλες ορμόνες, ένζυμα, αυξητικούς παράγοντες, αντιφλεγμονώδεις ουσίες, αντισώματα και λεμφοκύτταρα για να συμπληρώσει την άμυνα του νηπίου και να δώσει ώθηση στην ωρίμανσή της.
4. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες προστατεύει άμεσα από τις λοιμώξεις της προσχολικής ηλικίας.
Ο παρθένος οργανισμός του παιδιού εκτίθεται ξαφνικά σε χιλιάδες ιούς, μικρόβια και άλλους βλαπτικούς παράγοντες. Η μητέρα εκτίθεται στο ίδιο περιβάλλον, αντιδρά άμεσα και πληρέστερα σε σύγκριση με το παιδί παράγοντας αντισώματα, τα οποία και προσφέρει στο παιδί της μέσα από το γάλα της. Το γάλα της μαμάς μετά τους πρώτους έξι μήνες εμφανίζει αυξημένες ποσότητες από ένα ισχυρό ένζυμο, τη λυσοζύμη, η οποία καταστρέφει, σκοτώνει τα μικρόβια. Ο θηλασμός αποτελεί σημαντική ασπίδα προστασίας για το νήπιο που πηγαίνει για πρώτη φορά στον παιδικό σταθμό, για το παιδί που έρχεται συνεχώς σε επαφή με τα μικρόβια που φέρνουν στο σπίτι τα μεγαλύτερα αδερφάκια του. Είναι αποδεδειγμένο ότι τα παιδιά που θηλάζουν μακροχρόνια αρρωσταίνουν πολύ πιο σπάνια και λιγότερο σοβαρά.
5. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες προσφέρει άμεση συναισθηματική κάλυψη στο μικρό παιδί που ανοίγεται στον άγνωστο κόσμο.
Όλη η προσχολική ηλικία προχωράει με δυο βήματα μπροστά, προς τον απέραντο έξω κόσμο, τον γεμάτο προκλήσεις και κινδύνους, ακολουθούμενα από ένα βήμα πίσω, προς την ασφάλεια του γνωστού και μικρού κόσμου της μαμάς και του σπιτιού. Κάθε φορά που ένα μικρό παιδί χτυπάει, έχει πυρετό, αλλάζει ξαφνικά περιβάλλον, αναστατώνεται για οποιονδήποτε λόγο, χρειάζεται μια άμεση επαναφορά στον γνωστό κόσμο της ασφάλειας. Το στήθος της μάνας προσφέρει μια θαυμαστή φωλιά, το παιδί δεν αφήνεται να κλάψει τόσο όσο να ραγίσει ο εσωτερικός του κόσμος. Οι σύγχρονες δυτικές αντιλήψεις απαρνούνται αυτόν τον πολύ σημαντικό ρόλο του στήθους. Το παιδί που κλαίει πρέπει να «μάθει» να παρηγορείται μόνο του, να αφήνεται να κλαίει, να γίνει «ανεξάρτητο», με άλλα λόγια να απελπίζεται, κλείνεται στον εαυτό του, να ιδρυματοποιείται.
6. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες κάνει πιο εύκολη την έναρξη στερεών τροφών και την εγκατάσταση πλούσιου διαιτολογίου.
Η γεύση του μητρικού γάλακτος είναι διαφορετική, ανάλογα με το τι κατανάλωσε η μητέρα κάθε φορά. Αλλάζει από γεύμα σε γεύμα, από μέρα σε μέρα, από μήνα σε μήνα. Το μικρό λαμβάνει πλούσια ερεθίσματα και έτσι δέχεται καινούργιες τροφές πιο εύκολα. Πριν ακόμη δοκιμάσει το πραγματικό σκόρδο, το μαιντανό, το βασιλικό, τα έχει ήδη γευτεί και συνηθίσει μέσα από το γαλατάκι της μαμάς του. Αν η μητέρα τρέφεται υγειινά, το μωρό θα αποδεχθεί τις υγειινές τροφές. Ταυτόχρονα, επειδή η πράξη του θηλασμού αφήνει την πρωτοβουλία στο μωρό, σε αντίθεση με ό,τι γίνεται με τη διατροφή με μπιμπερό, το παιδί που συνεχίζει να θηλάζει έχει μάθει να «ακούει» τα ένστικτά του, την πείνα και τη δίψα του, να παίρνει πρωτοβουλία και να καθορίζει το ίδιο τις ανάγκες του σε τροφή. Έτσι γίνεται ανεξάρτητο στο φαγητό πιο γρήγορα και μας απασχολεί στη διατροφή του πολύ λιγότερο. Τα πρώτα δύο χρόνια της ζωής έχουν βρεθεί κρίσιμα για τη διαμόρφωση των διατροφικών μας προτιμήσεων. Αλλαγές επέρχονται δύσκολα μετά την ηλικία αυτή εάν ένα μωρό συνήθισε σε φαγητό τύπου «φαστ φουντ» όπως οι γευστικά μονότονες βρεφικές κρέμες, οι γλυκαντικές ουσίες, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα γευστικά μονότονα, ίδια και απαράλλακτα ξένα γάλατα για βρέφη.
7. Ο θηλασμός μετά τους έξι μήνες δίνει περαιτέρω ώθηση στην ψυχοκινητική ανάπτυξη του παιδιού.
Το γάλα της μαμάς μετά τους πρώτους έξι μήνες περιέχει σε αυξημένες ποσότητες χοληστερόλη, σεροτονίνη και ωφέλιμα λιπαρά. Η χοληστερόλη αποτελεί απαραίτητο συστατικό του ραγδαία αυξανόμενου εγκεφάλου, δομικό υλικό στις μεμβράνες των νευρικών κυττάρων. Βρίσκεται στο ξένο γάλα αγελάδας σε πολύ μικρές ποσότητες. Η σεροτονίνη είναι ορμόνη που ως νευροδιαβιβαστής παίζει σπουδαίο ρόλο στην ωρίμανση του εγκεφάλου. Έλλειψή της αυξάνει προβλήματα όπως η υπερκινητικότητα και η ελλειμματική προσοχή. Λείπει εντελώς από τα ξένα γάλατα δεύτερης και τρίτης βρεφικής ηλικίας. Τα πολυακόρεστα λιπαρά θεωρούνται βασικής σημασίας για τη νοημοσύνη. Ακόμα και τα πολυακόρεστα λιπαρά με τα οποία έχουν εμπλουτιστεί ξένα γάλατα τελευταίας γενιάς είναι αμφιλεγόμενο κατά πόσο είναι ίδια ποιοτικά με εκείνα του μητρικού γάλακτος, κατά πόσο φτάνουν στον εγκέφαλο και ασκούν οποιαδήποτε θετική επίδραση. Η πραγματικότητα είναι ότι κάθε επιπλέον μήνας μητρικού θηλασμού αντανακλά θετικά στο δείκτη νοημοσύνης του μικρού παιδιού.
8. Ο μακροχρόνιος θηλασμός δημιουργεί παιδιά πιο ασφαλή και ανεξάρτητα σε βάθος χρόνου.
Η πρώιμη ανεξαρτητοποίηση των βρεφών έχει αρνητικό αντίκτυπο μακροπρόθεσμα. Το παιδί κάτω των δύο ετών που αφήνεται να κλαίει, που δεν το παίρνουν αγκαλιά για να μην το «κακομάθουν», έχει μια βασική ανάγκη, αυτήν της επαφής. Αν η παροδική ανάγκη του ικανοποιηθεί, περνάει. Αν η ανάγκη του – να θηλάσει και να έχει τη μαμά κοντά του για παράδειγμα – δεν ικανοποιηθεί, χώνεται βαθιά στο υποσυνείδητο, υποβόσκει και κάποια στιγμή στη διάρκεια της παιδικής ή και εφηβικής ηλικίας εκδηλώνεται με παθολογικό τρόπο. Προσπαθώντας να απομακρύνουμε όσο γίνεται το μωρό μας και να το πιέσουμε να γίνει ανεξάρτητο πριν εκείνο νιώσει έτοιμο, οδηγούμαστε στο αντίθετο αποτέλεσμα: δημιουργούμε ένα εξαρτημένο παιδί, με συναισθηματικές ανασφάλειες, με κενά και παλινδρομήσεις. Αντίθετα, το νήπιο δυόμιση ετών που καταφεύγει στο στήθος μετά τον παιδικό σταθμό και αποφασίζει εκείνο πότε θα σταματήσει το θηλασμό είναι πιο σίγουρο ότι θα γίνει ένα παιδί κοινωνικό, με πλούσιο συναισθηματικό κόσμο, ασφαλές και με αυτοπεποίθηση.
9. Ο μακροχρόνιος θηλασμός προσφέρει ανείπωτη απόλαυση στη μητέρα και το παιδί.
Προτελευταίο μα όχι λιγότερο σημαντικό! Δεν είναι ντροπή να νιώθεις πλήρωση επειδή είσαι μάνα και συνεχίζεις να θηλάζεις το παιδί σου! Στις μέρες μας έχουμε αντιστρέψει την πραγματικότητα και απαρνούμαστε τα αυτονόητα. Η μητέρα παίρνει ευχαρίστηση από το θηλασμό, αθροίζει εμπειρίες τόσο δυνατές που δύσκολα μπορεί να τις περιγράψει με λέξεις. Σύμφωνα με έρευνες αυτός είναι ο σημαντικότερος λόγος που δίνουν οι μητέρες για την συνέχιση της γαλουχίας στη νηπιακή ηλικία. Η απόλαυση της μητέρας δεν είναι κάτι κακό, αντιθέτως θα έπρεπε να προβάλλεται ως επιχείρημα υπέρ του θηλασμού. Δε γίνονται όλα μόνο για το καλό του παιδιού. Είναι απίστευτη η χαρά να δίνεις ό,τι έχεις για το παιδί σου, εκείνο να παίζει και να γελάει στο στήθος σου! Η γυναίκα νιώθει πραγματικά ολοκληρωμένη, συναισθηματικά απογειωμένη, ο πατέρας τυχερός πλάι της. Το μικρό παρηγορεί τη μητέρα μέσα από το θηλασμό στον ίδιο βαθμό που η μητέρα παρηγορεί εκείνο. Η γυναίκα νιώθει πιο δυνατή, με μεγαλύτερη υπομονή, μεταμορφώνεται με το μακροχρόνιο θηλασμό, γίνεται πιο δεκτική, πιο προσαρμόσιμη, εμποτισμένη για μήνες με τις ορμόνες της αγάπης. Τη βοηθά να αφουγκράζεται το νήπιό της, να το προστατεύει, να επικοινωνεί βαθιά μαζί του. Είναι εκλεκτό δώρο για τη μητέρα και τον πατέρα, όσο και για το παιδί. Δυστυχώς τα στεγανά και οι αρνητικές νοοτροπίες του κόσμου σχετικά με το μακροχρόνιο θηλασμό αποτρέπουν πολλές από τις οικογένειες που τον ενστερνίζονται να εκφραστούν για αυτόν ανοιχτά και να μεταδώσουν στην συνήθη οικογένεια των μπιμπερό την ευλογία του θηλασμού ως πράξης χαράς και παιχνιδιού.
10. O μακροχρόνιος θηλασμός δημιουργεί φαινόμενο ντόμινο, οδηγώντας άλλες οικογένειες, αλλά και τις νέες γενιές, στο θηλασμό.
Η γυναίκα που θηλάζει το πρώτο της παιδί τείνει να θηλάσει το δεύτερο για περισσότερο καιρό, το τρίτο για ακόμα περισσότερο κλπ. Η αλλαγή στη νοοτροπία διαφημίζει τη γαλουχία και δίνει το παράδειγμα, το πρότυπο σε άλλες μητέρες ώστε να επιλέξουν το θηλασμό, να ανταπεξέλθουν στις αρχικές δυσκολίες και να βιώσουν και αυτές το θαύμα της γαλουχίας και της παρατεταμένης γαλουχίας. Τα μεγαλύτερα παιδιά που θηλάζουν εμποτίζονται γλυκά με την εμπειρία και δημιουργούν την επόμενη γενιά απόλυτα εξοικειωμένων με το θηλασμό γονιών.
Τα παραπάνω επιστημονικά δεδομένα παραμένουν άγνωστα στη μέση ελληνική οικογένεια, αλλά δυστυχώς και στο μεγαλύτερο κομμάτι των επαγγελματιών που ασχολούνται με μικρά παιδιά. Η ευθύνη ανήκει στην πολιτεία, στο σύστημα υγείας και τους φορείς του. Αν ένα κοριτσάκι δεκαπέντε μηνών μιλάει ήδη φτιάχνοντας μικρές προτάσεις, πολλοί θα αποδώσουν την εξυπνάδα του στο φύλο του, αρκετοί στα γονίδια από τους έξυπνους γονείς του, άλλοι στα ερεθίσματα που παίρνει από το μεγαλύτερο αδερφάκι της, ελάχιστοι όμως θα αποδώσουν την εξυπνάδα της στο γεγονός ότι θήλασε αποκλειστικά για έξι μήνες και συνεχίζει έως σήμερα να απολαμβάνει το στήθος της μαμάς. Κι όμως αυτή τυχαίνει να είναι η πιο πιθανή επιστημονική εξήγηση για την αλματώδη ψυχοκινητική της ανάπτυξη.
newagemama
Ιολ. 06, 2010 @ 09:53:22
Πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Θεωρώ βέβαια ηρωίδες τις μανούλες που καταφέρνουν να θηλάσουν για περισσότερο από έξι μήνες. Στέκομαι στην επισήμανση του παιδιάτρου ότι οι ίδιοι οι επαγγελματίες υγείας όχι μόνο δεν βοηθούν εξαρχής αλλά αποτρέπουν στην πραγματικότητα τις μάνες από τον πολύμηνο θηλασμό. Η αλήθεια είναι ότι κάθε μάνα γνωρίζει μέσα της περισσότερο από τον καθένα τι είναι πιο καλό για το μωρό και για την ίδια. Εμπιστοσύνη στις μάνες λοιπόν!
katzam
Ιολ. 06, 2010 @ 11:40:53
Και τι γίνεται με τον θηλασμό παιδιών άνω των 2 ετών;
Breastfeeding your toddler can provide:
31% of his daily energy needs,
38% of protein requirements,
45% of Vitamin A requirements, and
95% of Vitamin C needs.
Source: WHO/CDR/93.4
αριάδνη
Ιολ. 06, 2010 @ 12:21:47
Newagemama τα δύσκολα είναι στους πρώτους 2-3 μηνες, μετά ο θηλασμός είναι αστεία υπόθεση…. Εγώ τουλάχιστον βρίσκω ένα σωρό πλεονεκτήματα, θα ξεβολευόμουν αφάνταστα αν θα έπρεπε να διακόψω μετά το εξάμηνο…. 😉
Katzam σπουδαίες πληροφορίες!!!! Ευχαριστούμε πολύ!! 🙂
Μαριάνθη
Ιολ. 06, 2010 @ 14:45:28
Εξαιρετικό άρθρο!
Συμφωνώ με την Αριάδνη, οι πρώτοι 3 μήνες είναι οι ζόρικοι, μετά είναι απίστευτη ευκολία! Εμείς θηλάζουμε 14 μήνες και συνεχίζουμε ακάθεκτες!
Ευαγγελία
Ιολ. 07, 2010 @ 09:28:18
Ευχαριστούμε πολύ τον κύριο Παπαβέντση! Ο άνθρωπος μιλάει από καρδιάς…
Είναι μεγάλη αλήθεια πως νιώθεις πλήρης κι ευτυχισμένη όταν θηλάζεις το παιδάκι σου. Και είναι πολύ κρίμα για τα παιδάκια που δεν τους δίνεται η ευκαιρία να το ζήσουν αυτό μόνο και μόνο επειδή η μαμά είναι «πολυάσχολη» ή πολύ «μοντέρνα»…(δε μιλάω για παθολογικές ή άλλες εξεζητημένες περιπτώσεις, για να μην παρεξηγηθώ…)
Σαν κοινωνία έχουμε καταντήσει να βλέπουμε οτιδήποτε φυσικό σαν κάτι το παράξενο…!
Fani
Αυγ. 05, 2010 @ 15:04:09
Συμφωνω και γω σε ολα μιας και και αυτη την φορα καταφερα να θυλαζω αποκλειστικα τον μικρο αλλα εχω μεγαλο προβλημα γιατι δεν δεχετε καμια αλλη τροφη …η αληθεια ειναι πως δεν τον αρχισα στους 6 μηνες αλλα κοντα στους 7 με 8 αλλα μεχρι και τωρα που σε 2 μερες γινετε 9 μηνων ακομα οτι φτιαχνω το πεταω του ερχετε αναγουλα μετα την πρωτη κουταλια!! Και η αληθεια ειναι πως ειχα χαρη γιατι οταν τρωγαμε εδειχνε να θελει και εκεινος γλυφοταν μας καρφωνε στα ματια και εκλαιγε να του δωσουμε… κατι που στον Αγγελο δεν το ειχα δει γιατι η τοτε παιδιατρος τον αρχισε τα πανατ απο 5 μηνων πολυ νωρις… τωρα ο μικρος .με το ζορι λιγο φρουτο, χορτοσουπα την σιχαινετε και γιαουρτι που λογος για σκετο κατσικισιο και τετοια ,,,εδω και τα απιδορπια γιαουρτιου που ειναι γλυκα παλι δεν τα θελει !! δεν ανησυχω για την αναπτυξη του ειναι μια χαρα και ο ομοιοπαθητικος μου ειπε πως και για εναν χρονο καλυπτετε απο το γαλα μου…αλλα αυτο που με ανυσηχει ειναι οτι οσο μεγαλωνει και αργουμε δεν θα μαθει να τα τρωει ολα…σε λιγο καιρο θα ξερει απο γευσεις ισως να διαλεγει…δεν ξερω …με εχουν ανχωσει και ολοι οι αλλοι πως ειναι μεγαλος και επρεπε να τρωει….ουφ!!! Αριαδνη βοηθειαααα….
αριάδνη
Αυγ. 05, 2010 @ 16:24:36
Φανή μου, μη στενοχωριέσαι και προπαντώς μη νομίζεις πως δεν θα μάθει να τα τρώει όλα. Φυσικα και θα φαει και θα παραφάει οταν θα θελήσει, εφ’οσον δεν ανησυχείς για την ανάπτυξή του μην ακούς κανέναν.
Δοκίμασες να του δώσεις να φάει μόνος του? Μικρά κομματάκια φρουτάκι, πατατούλες, καροτάκι, γενικά να του βάλεις το πιατάκι μπροστά του και να δοκιμάζει μόνος του να φάει,να τα πιάνει με το χεράκι του και να τρώει….για δες το κι αυτό,χωρίς να πολτοποιείς δηλαδή. Για δες το κι αυτό… 🙂
Fani
Αυγ. 05, 2010 @ 22:03:46
Ξερω και γω Αριαδνη μου…2 δοντια εχουμε κατω μονο,και του εχω δωσει μονο ψωμακι κορα που τρελενετε και παρολου που του την αλαζα συνεχεια γιατι την μουλιαζε για μην πνιγει …3 φορες μου πνιγηκε και φοβηθηκα πολυ!!! Το θεμα ειναι πως με εχει ξεζουμησει…. εχω κουραστει πααααρα πολυ .!!!.μου ειχε κοψει την νυχτα απο 3 μηνων,,,εχει τωρα κανα διμηνο απο τοτε που εβγαλε τα πρωτα δοντακια τρωμε συνεχως, μετα τις 3 τα ξημερωματα στο ποδι ολο ταιζω… μαλλον αυξηθηκαν οι αναγκες του γιατι μεγαλωνει !!! Και εγω δεν εχω χρησιμοποιησει ποτε θυλαστρο στα παιδια γιατι δεν ηθελα και δεν μου τον εχει ταισει ακομα ουτε ο μπαμπας μας να φανταστεις!! Αν ετρωγε κατι μεσα στην μερα να μειωσουμε λιγο τους θυλασμους θα ξεκουραζομουν και γω λιγακι και αυτος θα μαθαινε να τρωει σιγα σιγα!! Τωρα εχω χασει πια το μετρημα ουτε που ξερω ποσες φορες θυλαζει πλεον!!!
Fani
Αυγ. 05, 2010 @ 22:10:36
Θα το κανω αυριο και για να δουμε,,,να το δω και αυτο να τρωει μονο του 9 μηνων να τρελαθω!!! Σευχαριστω πολυ θα σου πω νεα!!! 😉
αριάδνη
Αυγ. 05, 2010 @ 22:35:12
Αμάν ΦΑνούλα μου, δύσκολο το έργο…..σε καταλαβαίνω, κάπου έχεις φτάσει κι εσύ στα όρια μάλλον, ουφ τι να πω…
Μην ανησυχείς ρε συ,αυτό γίνεται, υπάρχει και η μέθοδος baby led weaning που το μωρό από έξι μηνών αρχίζει και τρώει από μόνο του, μικρά κομματάκια και στικάκια καροτάκι κλπ.γίνεται και παραγίνεται, τα μωρά και δόντια να μην έχουν μασούν με τα ούλα τους.
Του μικρού μου πολύ λίγο πολτοποίησα, ειλικρινά από 7 μηνών του έδινα και έτρωγε μοναχούλης του πολλά πράγματα.
Αν φοβάσαι μην πνιγεί υπάρχει και η λύση του τροφοδότη δες εδώ http://www.cosycorner.gr/products/details.php?lang=gr&id=767 βάζεις το κομματάκι από το τρόφιμο εκεί μέσα και δεν φοβάσαι μην καταπιεί κομμάτι. Εχει και το Λητώ νομίζω κάτι τέτοιο, δεν μπόρεσα να το βρω να σου το βάλω.
Ξεκίνα με μπανανουλες,πατατούλες και άλλα λαχανικά που είναι μαλακά και δεν έχει κίνδυνο να πνιγεί. Πεπονάκι, καρπουζάκι έχει πολλά αυτήν την εποχή.
Ειλικρινά εύχομαι να πάει καλύτερα γιατί σίγουρα αρχίζει και δυσκολεύει το πράγμα…. κουράγιο μανούλα και υπομονή,όλα θα φτιάξουν Φανούλα… 🙂
Fani
Αυγ. 06, 2010 @ 22:59:14
Πω πω με εστειλες Αριαδνη μου…εγω η ασχετη γιατι δεν τα ξερω αυτα εψαξα στο Λητω και αυριο παω να το παρω μηπως και απο Δευτερα στις διακοπες του ανοιξει η ορεξη..για να δουμε?? Παντως εγω του Αγγελου μεχρι και εναμιση ετων .. μη σου πω και παραπανω το αλεθα το φαγητο απο τον φοβο μου….δηλαδη απο οτι καταλαβα υπαρχει και η περιπτωση να μην του αρεσουν τα λιωμενα φαγητα εε?? Χιλια ευχαριστω να σαι καλα και θα σου πω νεα οταν επιστρεψω!!
Λένα
Αυγ. 14, 2010 @ 11:53:49
Φανταστικό όλο το άρθρο! Ο Παπαβέντσης πάλι «έγραψε»!
Αυτό το άρθρο μ’ έκανε περήφανη μανούλα που θήλασα το μωρό μου μέχρι να ρθεί η επόμενη εγκυμοσύνη! Αν και όντως είχα ανησυχήσει όταν χρόνισε και μετά, που λιγόστεψε το γάλα μου, αλλά χάρηκα με το σχόλειο Νο2 που λέει ότι παρ’όλο που η ποσότητα λιγοστεύει, τα στοιχεία που παίρνει το μωρό είναι πιο πλούσια!
Φανούλα μου κουράγιο φιλενάδα! Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα μωράκια όταν αρχίζουν να βγάζουν δοντάκια ξυπνάνε πιο συχνά το βράδυ και θέλουν στήθος για παρηγοριά. Λίγη υπομονή ακόμα να κάνεις και θα περάσει και αυτό! Πιστεύω ότι όλες οι μανούλες που θηλάσαμε αρκετά κατανοούμε την κούρασή σου. Θα περάσει και αυτό χωρίς να το καταλάβεις και μετά θα αναρωτιέσαι τι γρήγορα που πέρασε ο καιρός και μεγάλωσε το παιδάκι σου! (και θα στεναχωριέσαι που μεγαλώνουν και μας «αποχωρίζονται»!)
Κουράγιο σε όλες τις μανούλες και εύχομαι όλες όσες το επιθυμούν να τα καταφέρνουν άνετα με το θηλασμό!
Ευαγγελία
Αυγ. 15, 2010 @ 00:07:15
Γειά σε όλες τις μανούλες!
Αυτό που με συγκινεί και με κάνει πραγματικά ευτυχισμένη έιναι η χαρά του γιού μου όταν πρόκειται να θηλάσει!!! Αυτή η χαρούμενη φατσούλα με γεμίζει ικανοποίηση που τον θηλάζω 15 μήνες τώρα (και θα συνεχίσω για όσο το έχει ανάγκη)!
Χαλάλι όλα!
Λένα
Αυγ. 15, 2010 @ 08:28:02
καλημέρα σε όλους και χρόνια πολλά!
αυτή η κατάσταση μου θυμίζει (με καλό τρόπο) κάτι σαν:
είμαι η τάδε και θηλάζω τόσο καιρό!
(είμαι η τάδε και είμαι καθαρή τόσους μήνες!)
χεχεχε
καλά να περάσετε και προσοχή στους δρόμους!
καλή επιστροφή στους «δραπέτες»!
λαμπρινή
Αυγ. 20, 2010 @ 23:48:53
να σας πώ μια ιστορία να ραγίσει η καρδιά σας…
Μαμά θηλάζει παιδί περί τους 18 μήνες αλλά αυτό είναι κακόφαγο και προτιμάει να θηλάζει από το να τρώει άλλες τροφές. είναι αδύνατο και κάτω από τις εκατοστιαίεσ θέσεις για την ηλικία του αλλά και η μαμά -μπαμπάς δεν είναι και γίγαντες..δεν αρρωσταίνει όμωσ ιδιαίτερα συχνά. τα φέρναι ο θεός ανάποδα και το βλέπουν κα΄τι καλοί γιατροί σε μεγάλο νοσοκομείο…τρελή είσε κυρά μου της λένε θα το πεθάνεις το παιδΊ!!! ΑΦΟΎ ΤΟ ΘΗΛΆΖΕΙς ΌΛΗ ΜΈΡΑ ΚΌΒΕΤΑΙ Η ΌΡΕΡΞΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΜΕΤΆ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΜΑ ΦΆΕΙ-πώς να μεγαλώσει ετσι; να τσακιστεις να το αφήσεις στη πεθεράσου και να φύγεις να μην σε βλέπει για καμιά βδομάδα μέχρι να μάθει να τρώει και να αφήσεις θηλασμούς και βλακείες σε λίγο θα το παντρέψουμε και εσύ ακόμη θα το θηλάζεις.
αυτό έκανε και η δόλια μάνα και τα άκουσε και από τον άντρα της που θα το πέθαινε το παιδί της.
μα ακριβώς έτσι έγιναν τα πράγματα είτε το πιστεύετε είτε όχι..
δεν ξέρω για σας εμένα σπάραξε η καρδιά μου γαμώ την επιστήμη μας…
αριάδνη
Αυγ. 21, 2010 @ 10:19:59
Λαμπρινη τι κάνεις τρίτεκνη μανούλα?
Εγώ έχω λίγες απορίες..
Το παιδί έμαθε τελικά να τρώει σε μια εβδομάδα με την πεθερά?
Ο πατέρα που τα έσυρε που ήταν τόσο καιρό?
Μα καλά δεν βλέπανε οτι το παιδί δεν αναπτύσσετε κανονικά?
1,5 χρονών παιδάκι δεν ζητούσε να δοκιμάσει από περιέργεια οταν τους έβλεπε να τρώνε?
Αυτοί οι καλοί οι γιατροί γιατί δεν σύστησαν σ’αυτήν την δόλια μάνα να ξεκινάει τον αποθηλασμό ή έστω να ξεκινήσει να βάζει στερεά στο 1,5χρονο και αν θέλει να θηλάζει μέχρι να τον παντρέψουν ας το κάνει δικαίωμά της αλλά να τρώει το παιδί κανονικά απ’ολα? Μα τόσο καλοί γιατροί ήταν φαίνεται…..
Σε τόσο μεγάλα παιδακια που δεν τρώνε πιστεύω κρύβονται άλλες διαταραχές και λάθος χειρισμοί από τους γονείς, ακόμα και λιγόφαγο να είναι το παιδι κάτι θα θέλει να δοκιμάσει ή κάτι θα του αρέσει τέλος πάντων και ας τρώει μόνο 2 μπουκιές….και έλεος πια μ’αυτές τις καμπύλες, κάθε παιδάκι έχει το σωματότυπό του, παιδιά μεγαλώνουμε όχι μοσχάρια….. 🙂
trelokomeio
Αυγ. 23, 2010 @ 10:07:37
μμμμμμμμμμμμμμμοοουυυυυυυυυυυυυυυυυυυυ!!!!!!!!
Fani
Αυγ. 27, 2010 @ 21:53:02
Λενακι μου σε ευχαριστω πολυ!!! Η αληθεια ομως ειναι οτι το οφειλω και σε σας αυτο μου εχετε δωσει πολυ κουραγιο να συνεχισω απο τοτε που πρωτομπηκα σε αυτο το καταπληκτικο blog της Αριαδνης μας!!! Υπαρχει συμπαρασταση ακομα και οταν απλα διαβαζεις πως την ιδια στιγμη το κανουν και αλλες μανουλες και σε πιο μεγαλα μωρακια….σε κανει να συνεχιζεις και συ!!! Στον Αγγελο μου δεν τα καταφερα και τοσο καλα αφου με συμβουλευαν σε ολα λαθος να θυλαζεις 7 μηνες και να μην σε ενθαρυνουν να το κανεις αποκλειστικα παρα να σου δινουν και σκονη χωρις λογο….τελοςπαντων τα θυμαμαι και συνχιζομαι!! Μια ερωτηση θελω να κανω οταν σταματησεις καποια στιγμη τον θυλασμο και πας η σε φρεσκο ηα σε κατι αλλο ποσο καιρο κανουν να το μαθουν ??? Πρεπει να ειναι πολυ δυσκολο να σταματησουν να θυλαζουν εε??? Ο Αγγελος ειχε μαθει και το ξενο μαζι με το δικο μου απο την αρχη ..τον μπεμπη πμως τον φοβαμαι πολυ πως θα τον μαθω αφου ουτε να τρωμε δεν θελουμε και πολυ ακομα…και το ξενο γαλα σιγουρα δεν θα το θελει!!!
Λένα
Αυγ. 28, 2010 @ 12:48:35
φανούλα μου καλή κι εγώ ακριβώς το ίδιο νιώθω! από το παρεάκι της αριάδνης μας κέρδισα πολλά! καλή παρέα, πολύτιμες συμβουλές και απόψεις και πολύ πολύ κουράγιο!
όσο για το σταμάτημα του θηλασμού, αυτό πρέπει να γίνει σταδιακά. εγώ όταν έμεινα έγκυος στον μπόμπιρα, θήλαζα την ίφι πρωί και βράδυ μόνο. δεν ήθελε πλέον στο ενδιάμεσο. οπότε μετά από συμβουλές της καλή μας παιδιάτρου, σταμάτησα το θηλασμό σταδιακά. πρώτα έκοψα τον πρωινό και μετά από κάποιο διάστημα και τον βραδινό. δεν γίνεται να κοπεί μαχαίρι. λίγο-λίγο. γεύμα-γεύμα. αλλιώς το μωρό θα πάθει κανένα σοκ στέρησης το καψερούλη! (καλά σοκ δεν θα πάθει, αλλά θα του κακοφανεί σε σχέση με το σταδιακό σταμάτημα). οπότε όταν θελήσεις να σταματήσεις το θηλασμό, δες πόσα γεύματα κάνει με το δικό σου γάλα και ξεκίνα να τα κόβεις ένα ένα. απλά αν η φάτσουλίνα σου είναι σαν τα περισσότερα μωράκια, άσε τον βραδυνό θηλασμό για το τέλος. είναι θηλασμός παρηγοριάς και νανουρίσματος. και αν το συνδιάζεις και με μπανάκι, παραμυθάκι, κλπ, τότε χαλάς την ιεροτελεστία του. καλύτερα στο τέλος που θα έχει πάρει είδηση του τι γίνεται σιγά σιγά.
επίσης η δικιά μου δεν έπιανε μπιμπερό όταν κόψαμε το στήθος. με τίποτα δεν το δεχόταν. ευτυχώς όμως ήταν μεγαλούλα σχετικά και πήρε αμέσως καλαμάκι! και το καταευχαριστιέται τώρα! χεχε. κάν ει και μπουρμπουλήθρες!
αριάδνη
Αυγ. 28, 2010 @ 14:11:44
Κορίτσια πολύ χαίρομαι που η παρέα μας εδώ σας βοήθησε και εκανε πιο εύκολη την ζωή με τα μωράκια σας. Ολοι μας την εχουμε ανάγκη αυτήν την αλληλουποστήριξη!
Σας στελνω την αγάπη μου από την θάσο οπου κάνουμε διακοπές. Εντίς της εβδομάδας γυρίζουμε, θα τα πούμε αναλυτικότερα!
Φιλιά πολλά!
Λένα
Αυγ. 28, 2010 @ 22:26:35
καλά να περνάτε συμπεθερούλα!
Fani
Αυγ. 29, 2010 @ 13:20:19
Καλες διακοπες Αριαδνη!!!! Να περασετε τελειααααα!!!!