Πως μπορεί ο γονιός να δημιουργήσει ο ίδιος πρόβλημα ανορεξίας στο παιδί:
Μπορεί να δημιουργήσετε εσείς η ίδια χρόνιο πρόβλημα διατροφής και συμπεριφοράς στο παιδί , αν πέσετε στην παγίδα:
1. Να θεωρείτε την άρνηση του να φάει σαν προσωπική προσβολή, προσωπική αποτυχία, ή και επικίνδυνη εξέλιξη για την υγεία του.
2. Να το μπουκώνετε με το κουτάλι για να τελειώνετε πιο γρήγορα. Το φαγητό πρέπει να είναι ευχαρίστηση και τελετουργία. Δεν είναι υποχρέωση.
3. Να το ταΐζετε εσείς, ενώ θέλει να τρώει και μόνο του. Ας λερωθούν λίγο τα ρούχα του και λίγο το πάτωμα. Το τελικό όφελος θα είναι μεγάλο.
4. Να κάνετε δύο κουταλιές πουρέ σύμβολο επικράτησης του ισχυρότερου (δεν είστε ποτέ η ισχυρότερη σε κατά μέτωπο αναμέτρηση).
5. Να συζητάτε τι και πόσο έφαγε και να πιστεύετε ότι αν δεν το πιέζατε, δεν του κάνατε τα χατίρια, δεν φωνάζατε, δεν απειλούσατε, θα υποσιτιζόταν.
6. Να το μαλώνετε επειδή δεν τρώει ό,τι και όσο του δίνετε.
7. Να το πιέζετε να φάει αυτό που θέλετε εσείς, ενώ υπάρχουν στο τραπέζι άλλα φαγητά που τα προτιμά.
8. Να φτιάχνετε μόνο τα δύο φαγητά που του αρέσουν.
9. Να επιμένετε να φάει τα δύο-τρία φαγητά που δεν του αρέσουν καθόλου.
10. Να αντικαταστήσετε τα γεύματα με γάλα (δεν λύνει το πρόβλημα).
11. Να το ξεγελάτε φτιάχνοντας κοκτέιλ-βόμβα (π.χ., στο γάλα, ζάχαρη, κρόκο αυγού και κακάο, για να μην πάρει είδηση το αυγό!) ή να το μπουκώνετε μισοκοιμισμένο.
12. Να το μπουκώνετε με κάθε ευκαιρία ανάμεσα στα γεύματα με την ελπίδα ότι κάτι θα φάει.
13. Να δίνετε γαριδάκια, πατατάκια, καραμέλες ανάμεσα στα γεύματα με το σκεπτικό ότι μια και δεν τρώει τίποτε, αυτά θα καλύψουν κάποιες ανάγκες του.
14. Να κάνετε την ώρα του γεύματος βασανιστική για σας και το παιδί.
15. Να ζητάτε από τον παιδίατρο Βιταμίνες και ορεκτικά φάρμακα. Δεν λύνουν το πρόβλημα.
16. Να του τάζετε ανταλλάγματα για να φάει ή να το παρακαλάτε να φάει για χατίρι σας. Θα πιστέψει ότι οι άνθρωποι τρώνε για χάρη τρίτων, ενώ στην πραγματικότητα τρώνε για να επιβιώσουν.
Και πως μπορεί να το προλάβει….
Μπορείτε να προλάβετε την κρίση ή να την αντιμετωπίσετε με επιτυχία και χωρίς ψυχική ταλαιπωρία, αν:
1. Σκεφτείτε ότι είναι δείγμα πως μεγαλώνει κι αρχίζει ν’ αποκτά δική του προσωπικότητα, και διαμορφώνει γευστικές προτιμήσεις.
2. Δεχθείτε ότι δικαιούται να ξέρει καλύτερα από σας πόσο ακριβώς πεινά και αν προτιμά τις πατάτες από τα κολοκυθάκια.
3. Σεβαστείτε τις προτιμήσεις του εφόσον είναι στο πλαίσιο της υγιεινής διατροφής.
4. Χαρείτε που δοκιμάζει να επιβάλει τη δική του θέληση εκεί όπου μπορεί.
5. Θυμίζετε στον εαυτό σας ότι όλα τα παιδιά του κόσμου, και όλα τα ζώα, τρώνε όσο χρειάζονται για να ζήσουν και να μεγαλώσουν. Δεν τρώνε λιγότερο παρά μόνο όταν είναι άρρωστα ή όταν δεν μπορούν να βρουν τροφή.
6. Θυμίζετε στον εαυτό σας ότι τα φυσιολογικά παιδιά δεν τρώνε ποτέ περισσότερο, παρά μόνο αν παρασυρθούν από τους γονείς. Το νήπιο που έφαγε δύο μερίδες παγωτό με μπισκότα πριν από το φαγητό δεν θέλει να φάει τα μακαρόνια του, και καλά κάνει. Έχει καλύψει τις θερμιδικές του ανάγκες και θα είναι διαιτητικό σφάλμα να φάει και τα μακαρόνια.
7. Το φυσιολογικό παιδί καλύπτει τις ανάγκες του στο διάστημα του 24ώρου. Αν δεν έφαγε αρκετά σε ένα γεύμα, θα φάει περισσότερο στο επόμενο.
8. Να θυμάστε ότι τώρα αποκτά συνήθειες διατροφής για όλη του τη ζωή και πρέπει με επιμονή και ψυχραιμία να φροντίσετε να είναι οι σωστές.
9. Φροντίστε να παίρνει τις απαραίτητες ουσίες μέσα από ποικιλία τροφών και χρησιμοποιήστε τη φαντασία σας: αν δεν του αρέσουν τα πορτοκάλια, στάξτε λεμόνι στο φαγητό για να πάρει βιταμίνη C . Αν δεν θέλει πια το γάλα, δώστε γιαούρτι με φρούτα· αν σιχαίνεται το σκέτο τυρί, φτιάξτε τυρόπιτα ή τσιζ-κέικ.
10. Συνηθίστε το παιδί να τρώει καθισμένο στο τραπέζι (όχι ενώ παίζει στην παιδική χαρά, ούτε ενώ είναι μισοκοιμισμένο).
11. Ενθαρρύνετε τις προσπάθειες να φάει μόνο του μόλις δείξει ενδιαφέρον να πιάσει το κουτάλι και μόλις αρπάξει τον κεφτέ με τα χέρια.
12. Κάντε το γεύμα μια ευχάριστη διαδικασία κι όσο είναι δυνατόν δώστε του την ευκαιρία μια φορά τη μέρα να τρώει μαζί με όλη την οικογένεια. ·
Διον. Ζαβιτσάνος, παιδίατρος
εγω
Οκτ. 08, 2009 @ 11:34:17
Ωραία… τώρα εγώ θέλω την βοήθειά όσων μπορούν να με βοηθήσουν. Απο τα παραπάνω κάνω σχεδόν τα πάντα προσπαθώ να είμαι ήρεμη και να μην προβώ σε ακραιότητες, αφήνω την κουζίνα να γίνει αχούρι κατα την διάρκεια του φαγητού και την μικρή σαν να εχει πέσει μεσα στην κατσαρόλα με το φαγητό. Φτιάχνω 4 5 φαγητά την ημέρα, ελπίζοντας να φάει κάτι απο αυτά. Το κρέας το μοσχαρίσιο είναι κάτι που ούτε να το δεί δεν θέλει σε ότι μορφή και να το μαγειρέψω, κοτόπουλο αποκλείεται εκτός απο μορφή φέτας για τόστ και λίγο σε μοφρή μπιφτέκι. Ρύζι μπροει να φάει μετά απο πίεση 5 κόκους, μακαρόνια δεν θέλει με τίποτα, μπορει να φάει λίγο παστίτσιο κυρίως την μπεσαμέλ. Πατάτες δεν υπάρχει περιπτωση ούτε τηγανιτές ούτε ψητές ουτε πουρέ, μόνο σε σκορδαλιά και απο ψάρι ΜΟΝΟ ΦΡΈΣΚΟ και πεσκανδρίτσα ή γαύρο. Τα μόνο που τρώει μέχρι να σκάσει είναι ελίες και τυρί όλων των ειδών. Σπαράγγια και χόρτα και κρεμμύδια. Ενώ δεν την έχω κάνει τώρα τελευταία εξετάσης αίματος για το σίδηρο, (προσπάθησα πολλές φορε΄ς αλλά δεν την έβρισκαν φλέβα και μου είπαν οτι θα πάρουν ή απο την μηριαία αρτηρία ή απο τη σφαφίτιδά την φλέβα δίπλα στο λαιμό και αρνήθηκα) ειναι μέσα στην καλή χαρά και ο γιατρός που την εξετάζει κοίταξε στα μάτια της απο κάτω και μου λέει οτι φαίνεται καλά. Για 2 ετών είναι 10 κιλά, αν και ο γιατρός της μου λέει οτι είναι καλά σχετικά με το βάρος γέννησης, ανησυχώ. Μήπως είμαι υπερβολική? Εχετε να μου προτείνετε τίποτα κόπλα για να τρώει τουλάχιστον λίγο κρέας?
αριαδνη
Οκτ. 08, 2009 @ 12:08:33
Λοιποοοοοοόν…. αφού ο γιατρός σου λεει οτι ειναι καλά τότε να ΜΗΝ ανησυχείς!! Αν βλέπεις το παιδάκι σου ζωηρό, χαρούμενο και ευτυχισμένο να μην ανησυχείς, αυτής της άποψης είμαι.
Εμείς εξετάσεις δεν κάναμε ποτέ και ούτε πρόκειτε οσο βλέπω πως όλα πάνε καλά.
Τα παιδάκια αυτής της ηλικίας πάντως γενικά αρχίζουν και γίνονται λίγο «κάπως» με το φαγητό.
Για το κρέας ο δικός μου δεν το θέλει καθόλου, και δεν του το δίνω (2,5 χρονων) μεγαλώνει μια χαρά και χωρίς αυτό, και καθόλου δεν στενοχωριέμαι, μη σου πω χαίρομαι κιόλας!
Αυτό που έχω δει παντως σαν μόνη λυση για να φάει το φαγητό που του έχω κάνει χωρίς σούξου μούξου ειναι να τον αφήσω να πεινάσει πραγματικά, νηστικός δηλαδή για αρκετές ώρες, και όταν λέμε νηστικός εννοούμε νηστικός ετσι οχι τύπου ελα-μωρέ-τι-να-σου-κάνει-ενα-μικρούλη-μπισκοτάκι-μπουκίτσα-καραμελιτσα-κλπ κλπ.
Μήπως αν προσφέρεις το πιάτο στολισμένο κάπως την δελεάσεις καλύτερα? Μα να μην τρώει πατάτες? Αυτό πρώτη φορά το ακούω!!!
Δεν ξέρω τι άλλο, μόνο αυτό, αν την αφήνεις να πεινάει στ’αλήθεια και ας είναι και για ώρες νηστική 🙂
Αλλος τρόπος ειναι να κάθεστε να τρώτε όλοι μαζί, να βλέπει δηλαδή κι εσάς να τρώτε.
Γενικά πάντως, όσο περισσότερο την πιέζεις για κάτι τόσο περισσότερη άρνηση θα έχεις. «Δεν θέλεις αγάπη μου να φας? Δεν πειράζει, θα το κρατήσουμε για αργότερα που θα πεινάσεις» και κάντε κάτι άλλο, ούτε εσύ να στενοχωριέσαι, ούτε κι εκείνη να βλέπει να δημιουργείτε θέμα γύρω απο τον εαυτό της, αυτό τα ιντριγκάρει ξέρεις ακόμα πιο πολύ!! 😉 🙂
Και ούτε να φτιάχνεις 4-5 φαγητά κάθε μέρα. Ξεκίνα με αυτά που τρώει πιο πολύ και σιγά σιγά προσθέτεις σ’αυτά και κάτι ακόμα.
Λένα
Οκτ. 08, 2009 @ 12:43:24
συμφωνώ με τη συμπεθέρα. ορθές συμβουλες!
Λένα
Οκτ. 08, 2009 @ 14:48:15
ενδιαφέρον είναι και αυτό!
http://www.yourbaby.gr/portal/index.php?option=com_content&task=view&id=107&Itemid=13
εγω
Οκτ. 08, 2009 @ 15:35:36
ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές σας, αντε να δουμε….. λέω να την πάω στα goodies σημερα μήπως και δεί τις πατάτες εκεί και ζηλέψει και αρχισει να τρώει τηγανι΄τες , τί να πώ….
αριαδνη
Οκτ. 08, 2009 @ 15:55:22
Λένα ωραιο κι αυτό, ευχαριστούμε 🙂
«Εγώ» γιατί βρε ντε και καλά να φάει πατάτες τηγανητές? Και απο goodies κι όλας!! χεχε κοιτα μετά μη σου ζητήσει και κανένα cheeseburger! 🙂
Πατάτες τηγανητές που δεν είναι τηγανητές :
Τις κόβετε οπως τις κόβετε για το τηγάνι, είτε μακρόστενες είτε στρόγγυλες, τις απλώνεται σ’ενα ταψί στη λαδόκολα, ρίχνετε λάδι τοσο οσο για να καλυφθούν όλες (τις ανακατεύεται με το χέρι να πάει παντού) και ψήνεται στους 180 για κανένα μισαωράκι. Τέλειες χωρίς τηγανίλα και λαδίλα!! 🙂 🙂
εγω
Οκτ. 09, 2009 @ 09:52:13
Δεν σας έχει τύχει να περάσετε απο εκείνα τα » βρώμικα» τα σουβλατζίδικα και να σας πιάσει μια λιγούρα απο την μυρωδιά? Ετσι και στα Goodies με την μυρωδιά τουλάχιστον εμένα μου έρχεται να φάω όλο τον πάγκο.
Η μικρή τζίφος, απο όλα αυτά τα πράγματα είδε μόνο το πάγκο με τις σαλάτες και ήθελε αγγούρι φέτα και ελιές…
Θα μου γίνει μοντέλο , πρέπει να το πάρω απόφαση πλέον!!!!!
Αριάδνη τις πατάτες τηγανιτές στο φούρνο τις κάνουμε και εμείς, γιατί ο μπαμπάς μου έχει ένα θεματάκι με την καρδιά του αλλά δεν βάζουμε τόσο πολύ λάδι να τις καλύψουμε, αλλά έχουμε και ξυλόφουρνο και μαγειρεύουμε καπως διαφορετικά μάλλον, εκεί και σκέτο το φαγητό να το βάλεις χωρίς λάδια και ξύδια γίνεται τόσο νόστιμο.
Φανταστείτε λοιπόν , που έχουμε ολα τα καλά και απο προιόντα και απο μέσα μαγειρικής και το σκατό να μην τα τρωει και να κάνει ωμοφαγία!!! Εντάξει πέρα απο την πλάκα, μου αρέσει που έχει τέτοιες συνήθειες, αλλά αυτό που σκέφτομαι είναι οτι ίσως μεγαλώνοντας να γίνει πολύ μίζερη στο φαγητό της και να τρώει μόνο πέντε πράγματα.
Τελος πάντων, ας είναι καλά το παιδάκι, απλά ζηλέυω όταν βλέπω αλλά παιδιά και μπουκώνονται με τα φαγητά τους και η δική μου τρώει με τα ακροδάκτυλά της σαν το πουλάκι…
αριαδνη
Οκτ. 09, 2009 @ 10:18:04
χαχαχα βρε ποιόν πάγκο? και τον λαντζέρη μού ρχεται να φάω και τον ψητά και αυτόν που δίνει τις παραγγελίες!!
Ωστε έτσι η μικρή σου ε? Ειναι ο άνθρωπός μου…χαχα!!
Καλή φάση ο φούρνος σας.
Καλά για τις πατάτες που λέω μη φανταστείς πολύ λάδι, λάθος διατύπωση, να αλλειφτούν με λάδι εννοούσα οχι να καλυφτούν….δηλαδή πολύ λίγο λάδι….με το μπαρδόν!!
εγω
Οκτ. 09, 2009 @ 11:25:20
Αριάδνη, μήπως να με έχεις υπόψη και μένα για νύφη????
Εχουμε και προικα!!! Ξυλόφουρνο!!!
Λένα
Οκτ. 09, 2009 @ 11:38:14
«εγώ» μου φαίνεται θα σου ρθουμε όλες εκέι! να ζήσουμε υγειινά!
αριάδνη, κάνε ακόμα ένα γιό! δεν σε προλαβαίνουμε!
εγω
Οκτ. 09, 2009 @ 12:03:06
Λενάκι ελάτε όλοι οι καλοί χωράνε!!!
Εχουμε και βάρκα να πάμε και βόλτα!!! Δόξα τω Θεώ παιδιά, μπορεί να είμαι εγώ και οι λύκοι εδω πέρα άνθρωπος να μην μου μιλάει αλλά αισθάνομαι άνθρωπος. Νάρθετε ν’άρθετε, να κάνυμε παρέα!!! να φτιάξουμε το δικό μας μικρόκοσμο.
anazoi
Οκτ. 09, 2009 @ 13:34:20
Για να πω κι εγώ τη σοφία μου, χαχα. Τον Ιούλιο περάσαμε μια κρίση πλήρους νηστείας. Ο μικρός δεν έτρωγε τίποτα, γάλα ούτε σταγόνα, κι από φαγητό ελάχιστο, ακόμα και φαγητά που του άρεσαν πάντα έτρωγε ελάχιστα. Να πω ότι δεν αγανάκτησα θα είναι ψέμα. Στην αρχή το πήρα χαλαρά, μετά δοκίμασα τα πάντα, δοκίμασα να του φτιάχνω κάτι άλλο, να τον αφήνω νηστικό, ακόμα και να του δώσω πχ. κρουασάν σοκολάτα απο το περίπτερο και πάλι τίποτα.Οτι μου ρθε να τον κρεμάσω από το ταβάνι μου ήρθε, να χτυπήσω το κεφάλι μου στον τοίχο επίσης. Τον κοίταζα κάθε μέρα και μου φαινόταν ότι αδυνάτισε. Τελικά μόλις πέρασαν ο Ιούλιος και ήρθε ο Αύγουστος με τα βοριαδάκια του και την πτώση της θερμοκρασίας, ως δια μαγείας άρχισε τα τρακοσάρια γάλα, να τρώει δυο πιάτα φακές κοκ. Οπότε το κατέταξα κι αυτό σε μια από τις φάσεις που περάσαμε στην πορεία να εξανθρωπιστεί το μικρό μαϊμούδι μου. Από τότε μια χαρά τρώει, λίγο έκανε μια κάμψη την προηγούμενη βδομάδα που είχε λίγο μύξες κτλ. Οπότε περιμένουμε την επόμενη φάση. Είπαμε το μεγάλωμα των παιδιών είναι φάσεις, φάσεις, φάσεις, μέχρι που να μπούνε στην εφηβεία να τα δούμε όλα.
Λένα
Οκτ. 09, 2009 @ 17:07:27
εγώ έχω ακούσει από πολλές μανούλες να λένε ότι με τις μεγάλες ζέστες τα μωρά τους δεν θέλουν να φάνε πολύ, εώς καθόλου. οπότε μάλλον λογικό μου φαίνεται…
αριαδνη
Οκτ. 09, 2009 @ 13:50:07
χαχα έτσι έτσι Αναζοι!! Στην εφηβεία θα περάσουμε στην αφασία!!! 🙂 🙂